koma inn og út gjøgnum tær breiðu hurðarnar. Dúrkið er púra slætt, og nógv smá rúm eru til at leggja ting frá sær í. At innaru hurðahandtøkini eru so stór, er ein góð hjálp í vindi, tá tað kann vera skjótt
tingfólk úr útjaðaranum og úr miðstaðarøkinum. ? Poltitikarar hugsa alla tíðina um at sleppa inn aftur á ting, og tí arbeiða teir næstan bert fyri valdøminum, har teir eru valdir. Tú fært jú ongar atkvøður burturúr
. Síðani 2019 hevur hann sitið í ES tinginum. Tí starvinum fer hann úr, nú hann aftur er valdur á ting á valinum 1. november. Tá fólkatingsval hevur verið, skal nýggja Fólkatingið velja nýggjan formann
takka fyri seg í politikki. Jákup Mikkelsen hevur verið politikari í nógv ár. Fyrstu ferð hann kom á ting, var annars fyri 33 árum síðani, í 1989, tá ið hann var varamaður fyri Anfinn Kallsberg, men síðani
minni og fáa alt upp í hendurnar. Men tað ætli eg ikki. Tað, sum eg meini, er, at vit skulu eiga færri ting, vera nøgd við minni og ikki tráa eftir meir og størri allatíð. Hava tíð og umstøður at velja góðsku
siga nei. Nei til góðgæti. Nei til fastfood. Nei til nýggjar leikur. Hon veit, at hon má lata nøkur ting bíða, tí inntøkurnar røkka bara so langt sum tær einaferð gera. Hon veit, at hon av tí sama, viðhvørt
seinastu tvey árini sitið á øðrum skeiði í Tvøroyrar býráði - ella í seks ár tilsamans. Nú hon er komin á ting, fer hon í farloyvi úr býráðnum, tí hon heldur tað ikki vera rætt, at somu fólk ganga aftur allastaðni
komi í samband við ymsar funktiónir og stovnar, ið hoyra undir bæði land og kommunu. Tað eru fleiri ting, ið eg haldi, at land og kommuna eiga at gera betur. Tað er alt avgerandi, at vit í hesum tíðum hava
tað veit Høgni Hoydal eisini. Og tað vita øll tingfólk. Tí virkar tað eisini so undarligt at hoyra tingfólk tosa um »eina loyniliga frágreiðing, sum tey ikki sleppa at síggja«. Soleiðis er skipanin nú
pensjónistar sum eru orsøkin til hetta, nei hetta er ein avleiðing av at samfelagið er broytt. Fleiri ting mugu broytast Vit hava tí sett eina uppsparingarskipan í verk, sum krevur, at øll skulu spara upp