lagi varð útsettur til síðst í oktober, og so varð hann framskundaður til hóskvøldið. Í verjuni var saknur í miðverjanum og liðformanninum Andriasi H. Eriksen og vongverjanum Benjamin Heinesen, sum sat á
Slíkar avbjóðingar kunnu verða alt frá at kenna seg strongda, fáa hug at geva skarvin yvir ella saknur og missur. — Vit kenna øll kensluna av at vera tung í huga. Dansurin snýr seg um ta kensluna, tær
Tórshavnar Skúlasøga gevur A. C. Lützen er, at ”flestu havnarfólk mundu sanna, at eftirsjón (saknur) var í gamla Lützen, hóast hann viðhvørt kundi vera bæði strangur og brályntur.” Hann var eisini
20 ár og hevur gjørt eitt stórt arbeiði í meinigheitini, og nú hon leggur frá sær, verður stórur saknur í henni. Hon hevur verið skrivari og havt skil á roknskapinum við kønari hond. Anna hevur arbeitt
hevur uttan iva sett tilsvarandi stór krøv til húsførsluna. Í 1938 fór Anna til Onglands at tæna. Saknur var í henni hjá Rasmusi, og hann óttaðist, at bardagi fór at bresta á millum stórveldini, og strongdi
seglbátinum hjá mær, men av omanfyrinevndu grundum kom eg í 2017 næstan ikki út at sigla. Tað er ein saknur. Hvat hevur tú sett tær fyri at gera í 2018? – Havi sett mær fyri at skriva "Færøsk Litteraturs Historie
hevur verið meiri deydligt á Havsbrún um veturin. Og Bergur Poulsen dylir ikki fyri, at tað er stórur saknur í hvítingsbróðrinum. ? Síðani hesin fiskiskapurin helt uppat undir Føroyum, hevur lítið verið at
og hevði sett sítt álit á tann livandi Gud, og nú er hann farin heim til sín frelsara at verða. Saknur verður í Arnhold í felagnum, men størstur verður saknurin hjá tær Henrid og øllum tykkara. Má Harrin
árgangi, teir hava tikið prógv, og hvar. Umframt eru onnur uppsløg eisini. Men einum yvirliti er saknur í. Tað er at finna ávísingar til nøvn eftir hvar tey eru at siggja í bókini. Tað kundi verið hent
teir fingu at kalla onga eftirútbúgving. Onki samstarv Á økisfundinum var eisini víst á, at tað var saknur í einum skipaðum samstarvi ímillum skúlaverkið og almannastovuni. ? Vit samstarva yvirhøvur ikki [...] at fakmørkini millum báðar partarnar var so hart sett upp. Nú er so onki samstarv og tað er stórur saknur í, ikki minst, tá ið hugsa verður um, at stuðlar eftir skúlatíð hava so vánaligar sømdir, at ongin
