nýggj kvæði. Sum soleiðis var hann hin fremsti tá tað galt strembanina fyri at halda lív í hesum okkara týdningarmikla mentaarvi millum útisetar. Tilskilast skal, at dansiringurin gjøgnum nógv ár sera
fyri vinnum, sum virðisøkja tøkni og vitan á altjóða marknaðinum. Einans á tann hátt kunnu vit fáa okkara ungu evnaríku fólk at seta búgv í Føroyum, aftaná at tey hava verið úti í heimi og nomið sær útbúgving
Føroyum í løtuni. Hetta merkir tó ikki, at vit kunnu lena okkum afturá og hvíla á laurberjabløðunum. Okkara vinnulív er ikki nóg fjølbroytt, og vit hava tí enn ein sera viðkvæman búskap. So vit mugu gera tað
verið munagott og kundi soleiðis verið ein partur av loysnini, um partrol annars vísir seg at rigga í okkara veiði. Hann sigur, at nú so nógv verður tosað um útlát, minni oljunýtslu og reinari umhvørvi, dugir
Tað er fantastiskt at teir sleppa at seta samfelagið skak mat, eins væl og framtíðina hjá børnum okkara. Tað er óbúgvi. Tað sær heldur ikki úti til at framgongdin her norðuri, uppá nakran máta, hevur samband
, sum vóru stressandi fyri føroyska verjupartin. Hartil stóð føroyska liðið somikið djúpt, at tá okkara fingu tamarhald á bóltinum, var tað sera tungt at fáa flutt spælið niðaneftir, tí spælstøðirnar í
nógv um skaldskapin hjá Jakob Jakobsen, men hesin sálmur fer at standa sum ein føgur blóma í okkara sálmabók. Í hesum sálminum gleðir skaldið seg um, at jólini nærkast. Jólaklokkan, t.e. kirkjuklokkan
beint undan dystarloki, vísti veteranurin við bara tveimum landsdystum, at hann skal roknast millum okkara stinnastu verjuspælarar. 14. Bogi Løkin, NSÍ Kom sum einasti innskiftari á vøllin, har hann fekk
fútanum. Út um mark Bill Justinussen sigur, at hann veit væl, at talifrælsið er ein av grundsúlunum í okkara fólkaræðið. Men hann heldur samstundis, at talifrælsi krevur eisini ábyrgd og í hesum føri er Rás2
annina, men hinvegin royndust lánsbrøvini sum tað tryggara íløguaktivi, og tí fegnast kundar okkara við stórari yvirvekt í lánsbrøvum fyri, sigur Arnfinnur Gudjónsson, íløguráðgevi í Føroya Banka
