hann gjørdist nærum 100 ár. Konradsbrekka, sum nú kallast Gríms Kambansgøta, var høvuðsgøtan á okkara leiðum tá í tíðini. Tá var Dr. Jacobsensgøta ikki komin. Hon var tá bert ein smøl gøta. Í Konradsbrekku
Hon gekk burtur við Læsø í 1913. M.C.Restorff´s handil/reiðarí átti skipið, og í mong ár førdi abbi okkara, Johan Martin Restorff, Frederiksvaag, til hann í 1904 legðist uppi og giftust Johanne Frederikke
hug at vita meira, kunna lesa seg til tað millum annað í umrøddu bók. Tey munnu ikki vera so nógv á okkara leiðum, sum vita stórvegis um søguna hjá Congo. Men øll hava hoyrt um enska trúboðaran David Livingstone
ljósnættarkvæðið, hin ljósnáttar ond fylgir so langt tær og vítt, dregur teg aftur at heimligu strond, tí okkara summarnátt eigur trý bond, ið draga hvønn aftur til sítt. Skilti tú kvæðið sum fossurin kvæð, kendi
Margrét nakrar dagar í Føroyum. Vit arbeiddu saman í Etiopia, og vit hava eisini havt nógv samband okkara millum, síðan vit eru komnar heim aftur. ______________________ Tesfaye Gabiso lat seg ikki kúga
fyri Dana, um vaktin hevði sæð okkum tosa saman. Eg segði hinum kristniboðarunum frá hesum á okkara vikuliga bønarmøti, sum var sama kvøld. Hetta gjørdist tí eitt takkarmøti. Latin leysur So skuldi
Sildabátarnir Diurin dugur væl at greiða frá um teir sokallaðu sildabátarnar, sum eiga sín part av okkara skipasøgu. Nógvir teirra komu eisini til Porkeris og Vágs. Teir vóru kallaðir sildabátar, tí teir
frá tí vánaligu støðu, sum vit eru komnir í. Eg minnist at Agda, kona missioner Beck, kom oman til okkara, sum lógu á bátinum, og bjóðaði okkum niðan. Har fingu vit so mat og drekka og ávíst eitt kamar til
verið allan dag. Um kl. 6 tíðina í kvøld kom eitt lítið fleyr av landnyrðingi. Nú er landsynningur - okkara ringasti fíggindi. Vit hava nú spílað hvønn klodda fyri hana, hon gongur o.u. 2-3 míl. Í dag hava
vóru at síggja. “Vit koyrdu undir jørðini,” fortelur hann, “og bilarnir koyrdu høgt uppi yvir høvdum okkara.” Munur hevur verið á New York og Havnini og fyri ikki um at tala Hvítanes. Teir fóru heim við stóra