hyggur eitt sindur øðrvísi at lívinum eftir eina sovorðna vanlukku og setur størri prís uppá nógv ting. So eg havi ongan hug at gevast at arbeiða enn, sigur Árni. Hóast hann hevur frí leygardag, so gongur

Heiðrikkur og Sámal virkað ymiskt til fyri Grímu. Teir siga víðari, at dagarnir, har teir gjørdu hvørt ting fyri ein og hvønn, sum kom og spurdi, eru taldir, og teir leggja seg heldur eftir at gera tað, ið

Hauge røðuskrivari fyri Geoffret Howe og Leon Brittan í brestska Fíggjarmálaráðnum. Í 1989 kom hann á ting, í 1993 gjørdist hann vara ráðharri í almannamálum. Tvey ár seinni gjørdist hann ráðharri fyri Wales

? Tað er tann ultimativa klisjéin. Eg hevði gjarna viljað verið kendur sum ein, sum vísti á nøkur ting, sum eisini kundu hugsast sum ein partur av tilveruni. Sjálvt um tað ikki endiliga broytti heimin

Javnaðarflokkinum, Tjóðveldisflokkinum og Framsókn. Í útryðjuni av tingbólkunum – tey sum væntiliga koma á ting sum varafólk – táið landsstýrið er valt, skipað og sett, er heldur ongin eyturoyingur. Ímillum trý

gjørdu sjúkra­hjálp­ar­a­arbeiði, vóru ófaklærd. – Vit høvdu óteljandi fund­ir við landsstýrið, Løg­ting­ið og onnur um at seta skúl­an á stovn. Allastaðni vórðu vit møtt við stórum for­stá­ilisi og positivum

ómøguligt at vera til uttan ein mann í familjuni. Kvinnur hava ikki javnrætt og sleppa ikki at gera vanlig ting, so sum at ganga úti einsamallar, tosa alment, ganga í hægri skúla ella arbeiða. Tað eru ongir møguleikar

minst Tjóðpallur Føroya. Landsstýrismaðurin í mentamálum, Høgni Hoydal, hevur lagt uppskot fram á ting um bygging av tjóðleikhúsi. Lat meg alt fyri eitt sláa fast, at eg ikki eri samdur í hesum, at onnur

minst Tjóðpallur Føroya. Landsstýrismaðurin í mentamálum, Høgni Hoydal, hevur lagt uppskot fram á ting um bygging av tjóðleikhúsi. Lat meg alt fyri eitt sláa fast, at eg ikki eri samdur í hesum, at onnur

enn at hava minimalismu sum miðpunkt. Heim kann verða lýst sum sambond, ið eru tengd at kenslum til ting, huglag, onnur fólk, og persónlig virðir, sigur Erling Fles. FØROYSKA HEIMIÐ TÁ OG NÚ Rák flyta seg