staði. Eisini er Netmiðlan ein liður í at minka flutningskostnaðin hjá tí almenna og samstundis varða av umhvørvinum við at tálma nýtsluna av pappíri. Hvør einstakur hevur tó framvegis møguleikan at fáa
Mjóvanes og úti á heimsins høvum, har landsins synir sigla. Við ynski um at vit við støði í hesum minni varða av okkara dýrabara náttúrutilfeingi, at vit menna okkara útbúgving, at vit víðka okkara verðsliga
Mjóvanes og úti á heimsins høvum, har landsins synir sigla. Við ynski um at vit við støði í hesum minni varða av okkara dýrabara náttúrutilfeingi, at vit menna okkara útbúgving, at vit víðka okkara verðsliga
gøtufólk, ætt eftir ætt, nomið lærdóm og borið søgu, inn og út um skúlagátt. ”Sær hann til mín lut at varða”, soleiðis hevur Mikkjal á Ryggi týtt fornu orð Tróndar í Sálmabókini. Samantvunnin við lærdómi, er [...] Mjóvanes og úti á heimsins høvum, har landsins synir sigla. Við ynski um at vit við støði í hesum minni varða av okkara dýrabara náttúrutilfeingi, at vit menna okkara útbúgving, at vit víðka okkara verðsliga
eg, fyri Krist // bera mína bøn teir vist; // syngi sálm eg Guð at æra, // sær hann til mín lut at varða.” Fólkið í Gøtu, hjartaliga tillukku við átakinum. Hans Pauli Olsen, takk fyri enn eitt valaverk,
børnum fróum. Klettin bestan funnu vit, og so var út at gjara spennandi hvør mundi størsta fiskinum av varða! Góða mostir tú mær givið hevur hesi minni, og mær dámar enn so væl at sita hjá tær inni, tú ein
allir. – Og hetta tak má takast í felag. Av Fótbóltssambandinum, feløgunum og annars teimum, sum varða av fótbóltinum, sigur Jákup í Stórustovu.
sum vit valdu at nevna løgnu gulu húsini. Og teir fyrstu dagarnar brúktu vit “tunnina”, sum ein varða, tá vit skuldu finna heimaftur. Bakarameistari Men vit fingu skjótt at vita, at talan var ikki um
mítt? tónaði úr hátalarunum í Beograd, og Merkið varð vundið í húnar hátt. Pál hevur reist enn ein varða í føroyskari ítróttarsøgu! Samstundis setti Pál Joensen meistaraskapsmet. Eingin svimjari hevur nakrantíð
møguliga saman við øðrum feløgunum – nú fara at tosa um, sigur Auðunn. Hann vísir á, at um feløgini, sum varða av fiskivinnuni, nú ikki taka lógvatøk saman, kann alt gera tað sama. - Hetta er ein spurningur um