tingi til at siga, hvar hon skal vera, tí málið er so eldfimt. Tú fær t.d. heldur ikki vágbingar at taka undir við, at hon skal liggja á Tvøroyri ella havnamenn samdar um, at hon skal vera á Skálafjørðinum [...] til at vera við til at fíggja eina veitingarhavn - og ístaðin fyri nú at fara at keglast um, hvar hon skal liggja, eiga vit at savna allar góðar keftir við tí fyri eygað at byggja upp sjálvt grundarlagið [...] vit ikki bara kunnu síggja í eyguni longu nú, at tað verður bert ein slík havn og so gera av, hvat hon skal liggja sigur Suni á Dalbø, at hetta er nettup trupulleikin. -Tað er ein stórur spurningur, um

handan sjónarringin, floymdi hon ótarnað ímóti honum, ein ómetalig tíðarflóð, sum breiddi seg úteftir, til hon fylti himmalin og alheimin og sveipti seg um alt sum var í teimum. Hon rann makliga, ein nóg illa [...] tann bæði einfaldasti og vakstrasti teksturin hjá Ballard. Hon kann samanberast við ta stórfingnu ?Light of Other Days? eftir Bob Shaw, sum hon evnisliga er skyld við. Ta mest framkomnu og hugtakandi t [...] urtagarðinum niðri undir terrassuni veksa tíðarblomstrini. Hvørja ferð Axel hentar eina blómu, og hon sleppir sínum ljósi og tíðarkrústallin bráðnar, verður tað mentunarleysa harkaliðið á tindunum uttanfyri

»Det gode Håb« líkist annars burtur úr skaldskapinum hjá Williami Heinesen, bæði tí hon er søgulig skaldsøga, mátin hon er skrivað uppá, men eisini tí at burðurin var so ómetaliga drúgvur. Høvundurin hevur [...] ár seinni fekk hann virðislønina fyri ?Det gode Håb?. Men hesuferð - og tað er einastu ferð - var hon í tvíningum. Hin partin fekk svenski mentamaðurin Olof Lagercrantz fyri verk sítt um »Divina Commedia« [...] byrjan greiði fyri honum. So er leyst og liðugt at fara undir bókina uttan at hugsa meiri um, hvussu hon er sett saman. Gandur og kúgan Harra Peder uppdagar skjótt, at hvat pátrúgv og gandi viðvíkur, er hann

í Eystrum. Hon var omma at trimum av teimum, sum vóru við Selnes, fyrsta bátinum, sum kom at landi. Mikkjal, maður hennara var eisini við. Hon var altíð so algoyst, tá ið tað var nakað. Hon kom inn til [...] onkran á sjónum henda dagin. Dóttir Hans Jacob fór so eisini oman á bryggj­una, tá ið Selnes legði at. Hon spurdi so, um teir høvdu sæð Tjaldrið. Hetta var báturin, sum maður hennara var við. Teir vóru tríggir [...] henni oman til Geilar, og har komu allar hinar konur­nar eisini. Eg minnist, at ein hvirla kom og hon breyt vindeygað inni í stovuni. Hvirlurnar av landnyrðingi vóru so ógvusligar í Porkeri og hetta kundi

at vara um hana, so hon ikki skuldi detta, men hann hevði ikki tikið dansiskógvarnar í eið. Við eitt dettur hann. Hvussu var og ikki, so var tann samlaði dótturin soleiðis, at hon kom at liggja undir og [...] sum ein kvinna, ið eg kenni væl, einaferð greiddi mær frá. Innihaldið í dreyminum var í stuttum, at hon einaferð hevði droymt, at Hans Jacob Joensen biskupur hevði staðið frammanfyri altarinum í Havnar Kirkju [...] prestvígd í øllum góðum og var smoygd úr tí hvíta novisuklæðinum, sum var uttaná tí svarta. Tá var hon vorðin prestur og búgvin fara norður til Viðareiðis og til kirkjurnar fyri eystan Múla at verða sett

gerast kongur, so keisari, síðani pávi og at enda Várharra. Hon gloymdi at steðga á, kanska meðan hon enn var kongur, og velja tað góða lívið. Hon endaði aftur í díkinum. Og hjá Matteusi lesa vit í 6. kapitli [...] fram­leiðslu upp í hendurnar á maskin­um, minkað arbeiðs­dagin til 4-5 tímar og frísett menn­iskj­una, so hon slapp at halga seg eini tilveru við høpi í og við sonnu­m inni­haldi. Keynes lýsti sína fram­tíðar­sjón [...] sáttmála við Illa­mann. Vit valdu fyri 2-300 árum síðani kapitalismuna, við teimum veldugu fyrimunum, hon gav okk­um, men eisini við tí grammleika, teirri órættvísi og tí kúgan, sum vóru ein óbøtiligur partur

sum er ættað úr Svínoy, minnist hetta væl. Mamma hennara var ættað úr Fugloy, og hon plagdi at senda Annumallu, sum hon verður nevnd, við drekka og pannukøkum, tá ið menn av Kirkju vóru í Svínoy og skóru [...] í 1849, eina­mest tí at illviljin var so stórur móti skúl­anum, og tað gekk so illa at fáa lønina. Hon var bert 1 mørk um árið, sum J. Símun Hansen roknar úti til at vera kr. 15,51. Men fyri hesar pengar [...] varð hagreiddur, kom alt av fiskinum til sættis sum t.d. livurin, sum í dag nóg illa verður tikin. Hon varð koyrd í tunnur, sum vóru sendar til Klaksvíkar. Tá ið pápin flakti, tók hann sundmagan burtur

reytt í fløsku. Tygum skuldu bara vitað, hvussu væl tað smakkaði.” Hvar fekst tú tað?” spurdi hon so. So fekk hon søguna um tann fína og blíða mannin, sum hevði givið okk­um tað. “Hvar hevði hesin maðurin [...] hjá honum. Abbabeiggi var deyður, men konan var á lívi. Sum eg minnist hana, gekk hon altíð við hvítum fyri­klæði. Hon var úr Havn og segði ikki “noy” men “nei”. Komnir heim aftur frá túrinum til Kvívíkar [...] verk. Nú hevði hann eina lítla forrætning, sum kundi flytast hagar, tað var brúk fyri tí. Og nú stóð hon her frammi í Dalinum, nærindis fund­ar­pláss­inum. Tað var um henda handil, at fólk tyrptust. Og har

skuldi ein kanska trúð, at tað var so tað - oyggin datt nokk ikki sundur av teirri grund. Hon hevði staðið, hon stóð, stendur enn og kemur helst at standa nakað væl afturat. Hvussu er so nú vorðið í dag [...] fekk stungið í hondina ein dagin, skrivar Vibeke Spangsberg tíðindakvinna á Søndag, at hon hevur verið í Koltri. Hon skrivar ein grein í Vores liv, yvirskriftin er, "Kongsbonde på Færøerne", har tað stendur [...] Klinte Ríkisumboðsmann tann 16. juni 1995 kl. 3:13 AM. um at lata Drotningina sjálva taka støðu til, um hon legði í, at vitja eina okkuperaða ella tiknað oyggj. Er tað ov seint, at rætta uppá hetta nú? Ella

Johan í Jógvanstovu, sum var gamal drongur, og so ein tey kallaðu Lisa Magnussen. Hon doyði í 1922, 81 ára gomul. Hon var úr Suðuri og var ein av teimum, sum hevði verið send til Dímunar og bleiv verandi [...] 10. partur Kinna og eg giftust í Havnini í 1950. Hon var dóttur Elisabeth og Niels Mørk í Sandvík. Tað lá væl fyri at vit komu at hittast, tí tað var so nógv samband millum Dímun og Sandvík. Tey úr Sandvík [...] fekk einki greitt svar. Hann spurdi tí hina gomlu, Josefinu Mortensen, einkjuna eftir Niels Juel. Hon bað hann bara flagga. Men tá ið »Hanna« fór út eftir fjørðinum heysaði Óla Johan danskt flagg. Tað