fortreytum/grundarlag føroyinga at liva og virka sjálvstøðugt uttan mun til hvør ið ein er, høgur/lágur í sam-felags høpi í dag! Eg havi í umbúna eftir ólavsøku at taka upp aftur táttin við Tey Grønu í Føroyum

varð stovnaður ein grunnur, við tí endamáli at bjarga tí, ið bjargast kundi og fáa gongd á aftur. Sam-stundis skuldi grunnurin verða trygdin fyri, at politikkarar ikki skuldu fáa høvi til at pilka við

28Cecil Weihe1965Bragdið30 418,28Jonhard Larsen1966Treysti26 518,48Bogi Joensen1973Treysti23 619,39Sam Vang1970Oyrarbakki20 719,53Niels Jákup Jakobsen1963Bragdið18 820,04Birgir Sondum1961Bragdið16 921,06Vilhelm

Landsstýrismaðurin føldi trongd til enn einaferð at nýta høvi til at seta Suðuroyarsiglingina í sam- felagsbúskaparligan samanhang, og vísa á, at íløgan í eitt nýtt Suðuroyarskip, er ein stór íløga í mun

greiðir Tórur Johannesen frá. Tá teir fóru út í Hest við betongbilunum, slapp hann við. Tað var so, at Sam førdi betongbilarnar út, so tað lá bara væl fyri. Nú verkfallið var í vár, var heldur eingin trupulleiki

norðmonnum, sum skulu uttanlands at arbeiða í norsku oljuvinnuni, skal fleirfald-ast. Men tað fer sam-stundis at krevja, at feløgini geva sínum medarbeiðarum í útlandinum betri sømdir. Lindø illa fyri

sidste samling vedtog, at et færøske ønske om suverænitet skal efterkommes af folketinget, er ikke det samme som en anerkendelse af det færøske folks selvbestemmelsesret. At anerkende selvbestemmelsesretten

år og jeg synes, at du er skøn og jeg er stolt af at have levet livet med dig i de år vi har haft sammen. Jeg har set verden, haft min dannelsesrejse rundt om jorden, arbejdet i forskellige lande i Europa [...] synes altid, at jeg vil bestemme og belære dig. Måske har du ret. Dine søskende har altid sagt det samme. Men husk jeg vil gerne være din ven. Og en ven støtter sine venners svage sider ? med håb om selv [...] men kom hjem! Lad ikke vandene skille os ad. For verden er stor og vi to er kun dråber i havet. Sammen er vi dog stærkere!

gæsterne de vælter til jer i aften ind. Tillykke vi til begge to vil sige med de tres Og takken har vi sammen sat i disse enkle vers. Tillykke, tak til ommu for hjertets søde sang, Og også klem og kyssen til

sig i Farvandet, er nu allerede saa smaat begyndt at vænne sig til Dyret og betragter det ikke med samme Mistro som tidligere«. At fara og samanbera bilar nú og tá fyri áttati árum síðan, er heldur drúgt