so har stóð hon klár á lendingini við eini kistu, har hon hevði øll síni ting í. Eg minnist, at kistan stóð uppi á loftinum hjá okkum har heima í Magnus Heinasonargøtu. Pápi, Jógvan, sonur Jørgen, hevði [...] árstal skrivað. Eg haldi tað var 1784, men tað er tíverri málað útyvir tað. Nú stendur henda góða kistan hjá mær. Jørgen og Katrina Sofía giftust so í Nes kirkju 22. juli 1862. Hann var 21 ára gamal, og [...] eitt stórt líkfylgi, sum kom oman av Gørðum og vísti honum, og teimum, teirra seinasta heiður. Tá ið kistan varð sídd niður, steig Gullak Jacobsen prestur fram á gravarbakkan og talaði troystarrík orð og minti
var tað, sum um náttúran hvíldi, nú Tórur fór til gravar. Tað var logn og klárur himmal. Og tá ið kistan varð lorað niður í grøvina, hoyrdi eg aftur síðsta versið frá sálminum, sum sungin varð í kirkjuni
endanum nógv slitnar. Tú kundi leggja tær inn við góðari samvitsku. Tað var ein kensluborin løta, tá ið kistan við abba kom til Gjáar. Tað var sum um brimið og kirkjuklokkan, saman við teimum blaktrandu stjørnunum
saman við so mongun nólsoyingun fekk hann eina váta grøv. Eg minnist serliga aftur á tann dagin, tá kistan við Anikku Gulklett bleiv borðin umborð á Rituna, tey bæði arbeiddu saman sum gartnarar; tá stó Mass
Hugnaligt var at hoyra Kristiliga Sangkórið syngja ”Heima í himli fer ongin at gráta”, og tá ið kistan var borin út, varð sungið: Det er vemodigt at skilles ad for dem, som gerne vil sammen være, men
fer til gravar ein illveðursdag í februar 1967. Illveðurdagur skal valdast. Veðrið var so ringt, at kistan lætti sær á, og kom undir ein av berarunum, sum hevði dottið í grøvina um ikki onkur í síðstu løtu
eina ferð um mánaðin, og tað er ikki vist, at kistan verður sett til sølu. Enn er eingin støða tikin, um hon verður við ella ei. Hann vísir á, at kistan sær eitt sindur slitin út gjøgnum mong ár, men [...] men innan er hon vælhildin og luktar væl av træi. Kistan er smíðað úr impregneraðum viði og hevur ongantíð verið brúkt til tað endamál, ein kista vanliga verður brúkt til. Bent Hansen veit ikki, hvør hevur
deyðsorsøkina vildi hann ikki taka kistuna umborð vegna ótta fyri smittu. Tá ynskti sóknarfólkið, at kistan varð send norður aftur til Viðareiðis, so hann kom at hvíla, har hann hevði virkað, men hetta lat
at tað ikki var nóg høg fjøra, og tí líkbilurin ikki var nóg tungur at trýsta reyvina niður, mátti kistan takast úr líkbilinum og berast í land. Í mun til fyrr hava nólsoyingar umvegis bjargingarfelagið
Hans Jákup við blómum ella kransum kunnu lata Malta eina gávu, sum hevur konto í Norðoya Sparikassa. Kistan kemur á Malta mikumorgunin kl.10.00 Vit lýsa frið yvir minni eftir listamálaran, Hans Jákup Glerfoss
