mínum frisøri í Singapore. Hetta skal eg finna út av seinni í kvøld, tá vit eru komnir upp á pláss, um Gud vil. Longyearbýurin er lítil og vit skulu nokk hittast. Tað ber væl til at sita og skriva í flúgvaranum [...] her Amundsen datt niður. Eg skúgvi tankan burtur og ilskist inn á meg sjálvan at hugsa sovorið nú. Gud tolir ikki slíka hugsan. Eg má goyma og rigga telduna av. Eg havi skriva mína fyrstu grein í leysari

herjar millum ísraelsmenn og palestinar? Um so er, eg eri í einum stórum dilemma - tí ein sovorðnan gud tími eg í øllum førum ikki at trúgva uppá longur. Í síðsta enda er spurn-ingurin, um handa ísraels

sum hevur yrkt henda sálm, undrast um Guds skaparverk og Guds stórleika sum skapari. Alt er so undurfult, sum Gud ger. Og tí er navn hansara stórt manna millum. Gud hevur skapað jørð, sól og mána og alt [...] er størst millum skapningar Guds. Vit menniskju eru skapað í Guds mynd. Og tí hoyra vit honum til, hann eigur okkum og hevur krav uppá okkum. Og tí syngja vit sum kirkja Gud lov og prís fyri lív og fyri [...] av Guds náði. Manna millum og sum menniskju hava vit eitt ómetaligt virði. Og vit eiga at verja og varða um lív. Lívið er heilagt. Og hetta geldur óansæð kyn og húðalit. Sum kristin síggja vit Guds stórleika

Tí Bill roynir í veruleikanum at hjálpa fólki úr neyð, og eftir mínum tykki er tað ein góð gerð. Gud er kærleiki, so alt tað góða, vit gera, er frá Gudi. Tí í okkum menniskjum býr einki gott, av okkum

Larsen Stevns, hvørs málningar ofta eru dømi um, at "Verdens Lys" glimter fra bølgerne og vidner om, at Gud er til stede i alt levende", sum Wivel tekur til í síni umrøðu av júst hesum málara. Annars er tað

varðhaldi alla staðni. Maðurin, sum setur skuldsetingar og gitingar fram, er ikki júst kendur fyri at vera Guds besta barn, hyggja vit eftir hansara ?fortíð?. Vit minnast, hvussu hann fyrst hongdi løgmann út at

vakt av Guds orði, og at hon kom at kenna Harran sum sín persónliga frelsara sum blaðung genta. Frá ungum av, ynskti Malla, at hon kundi vera nakað fyri tey, sum komu til Svínoyar at boða Guds orð. Minnist

Tvinnir eru vegirnir og tvinni eru málini. Tað er Guds vegur og vegur illamanns. Hetta sigur kristna trúgvin okkum. Lív-sins vegur ber heim til Guds á himni, meðan deyðans vegur ber glatan við sær. Og [...] av hesum vegum. Ein triði møguleiki finst ikki. Og ein uttanveltað støða finst heldur ikki. Tað er Gud ella illimaður, lív ella deyði og frelsa ella glatan. Men vit vórðu í okkara heilagu dópsstund sett [...] kristin, eiga at vita, at vit ikki kunnu geva okkum sjálvum æruna fyri, at vit ganga lívsins veg. Guds er tøkkin og æran. Vit finna ikki sjálv lívsins veg. Jesus má leiða okkum inn á henda veg. Og tað

borið seg at við at fáa so gott veður, segði Malla: - Eg havi so gott samband; tað er bara at tosa við Gud. Jóannes Hansen var fyriskipari við borðhaldið. Tá hann móti endanum av borðhaldinum spurdi Mallu,

vita, at fyrigevingin gongur gjøgnum næstan. Vit kunnu siga tað við øðrum orðum, vit kunnu ikki dýrka Gud uttanum lívið og næstan. Kristna trúgvin talar í stóran mun um lívið og gerandisdagin. Og tá vit hava