gleðiboðskapin og hesa kraftina. Henda kraftin ella dynamitt, sum tað verður nevnt á frummálinum var hon sum virkaði, Gud skapti jørðina. Henda kraftin virkaði eisini, tá Jesus t.d. vísti sítt vald mótvegis

kjallaranum. Konan lærdi til sjúkrasystir og nýtti í nógv ár útbúgvingina. Men nú eru nøkur ár síðani, at hon gavst við tí og fór undir at reka Gallerí Focus í Gríms Kambansgøtu í Havnini. Amariel er sera fryntligur

til at siga frammanundan, men teir kendu fyritreytirnar. Talan var um akutta støðu hjá teimum, men hon broyttist skjótt eftir, at Atli var komin til Sogndal, tí onkrir, sum høvdu verið skaddir, komu fyri

føroyskur vinur meg álvarsliga, um eg veruliga bara dugdi eitt mál. Hvussu fært tú liva soleiðis, spurdi hon. Eg veit ikki, men ein stórur partur av mínum landsmonnum og –kvinnum eru einmælt eins og eg. Eg havi

tað høgi oljuprísurin, sum drepur alt, men vit høvdu ikki gjørt hesa íløgu, um vit ikki hildu, at hon kann bera seg fíggjarliga. Tað hevur so ógvuliga nógv at siga í slíkum rakstri, at skipið kann kom

skulu meira, men liva ævitíð. Upp millum lív og deyða, ein vónarrósa rann, har himin randar reyður, hon lív og sælu fann. Sonur tín, Páll.

vilja við hesum fyrstu døgunum av túrinum, er, at fáa verksmiðjuna at koyra. Verksmiðjan er stór, og hon er júst sett upp umborð á skipinum. Maskinur, bond og annað skulu stillast inn, og vit kunnu rokna

frágreiðing at fylgja við, saman við einum tilmæli. Ì hesum máli lá bara ein lítil frágreiðing, men hon kann ikki sigast at vera objektiv. Hetta var ein svada, sum var so litað, at tað er skelkandi, at eitt

eisini endurspeglað í, at um ein tinglimur verður settur uttan fyri tingbólkin, varðveitir hann ella hon tingsessin. Tingmaður ella -kvinna eru sostatt suveræn. Við at melda seg í ein flokk eru tey farin

minka um tolsemi (í mun til onkran sum ger hatta). Her haldi eg, at §266 b er ein undurfundig lóg, tí hon gevur eina heim­ild til at allir bólkar og minni­lutar eisini skulu halda seg til §266 b. Soleiðis