eitt nú við at byggja upp marknaðir fyri stutt og long lánsbrøv og partabrøv ?at virka sum ?lender of last resort?, tá ið fíggjarstovnar høvdu bundið pening í útlán yvir evni. Hesar uppgávurnar, sum sentralbankar
for Holsteinsborg og siddet paa et Skjær i 3 Dage. Efter at der var kastet 64 Fade Tran (af Godhavns Last) overbord, kom Skibet flot igen i en Norden Storm og saa ind til Holsteinsborg, hvorfra Rejsen fortsattes [...] Kjære Svoger Min hjerteligste Tak, fordi du kom herned til min Fødselsdag, for Laanet af Klaveret og – last not least – for Øllet og Kassen med Flaskerne af Forskellig Slags. Disse sidste har vi opgjort til
maa lades ude af Betragtning, at en Maaned af den bedste Fisketid herved er gaaet tabt. Med denne last kom Skibet heldigt hertil. Er Fortjenesten end mindre en god Fisketurfangst havde givet, saa er F [...] truffet forskellige andre Forsigtighedsforanstaltninger. Tusk er 27 fod lang, og den er saa svært lastet, at den flød tungt paa Søen. Der medbragtes Proviant for 14 Dage bestaaende af Skærpekød og andre
við Norðurnoreg. Teir fáa fulla last, sum teir selja í Keypmannahavn, og harfrá fer Varðberg til Leith á beding. Teir fara nýggjan túr í Barenshavið og fáa aftur fulla last, sum teir landa í Føroyum. Seinni
at inntøkan við trolarum var so nógv meira. Har mundi inntøkan liggja um einar 500 kr. fyri eina last av saltfiski, sum tað vanliga tók tveir mánaðir at fáa. Hetta var hildið at vera gott, tí tað var [...] ein túr á Suðurlandinum, og tann 12. mai fóru vit eystur eftir í Barentshavið. Mánaður um fulla last Vit vóru í Tromsø, har vit skuldu taka kol, tann 17. mai, tjóðardagin hjá norðmonnum. Esmar sigldi
at tað gingu sjey dagar frá tí, vit fóru av Sørvági og inntil, vit vóru aftur á Havnini við fullari last. Tað vanliga var at fiska eina viku og onkuntíð 4-5 dagar. Tað var so stutt at sigla yvir á Suðurlandið [...] Kolldømdur fiskur kortini góðan prís Eina ferð vit komu inn í Scrapster, lá Bjørn Ólason har við fullari last við maskinskaða. Vit skuldu skjótt avstað, men teir bóðu so Hans Paula um sleip. Hann var grúiliga
teimum ivaleysastu og tryggastu meginreglunum í átrúna og siðbundnari dygd – at havisjúka er ein last, at okurskrav er misbrot, at kærleikin til pengar er andstyggiligur, og at tey ganga sannast dygdarinnar
grindadráp. Vit spældu eisini, at vit vóru til skips við slupp. Vit høvdu einar tvær av teimum. Tær høvdu last. Vit tóku salt til hvønn túrin, og tá var farið í fjøruna at fiska murtar. Teir vórðu flaktir og síðan
1924 fór til Vesturlands at veiða Á veg heim undan Grønlandi var "Faustina" á Havnini við fullari last. Skiparin greiddi Jens Paula frá, at teir høvdu fiskað í 17 dagar. Jens Pauli greiddi í Varðanum soleiðis
gongu. Livikorini har vóru sera vánalig og maturin lítil og eingin. Onkuntíð stoytti ein bilur eina last av rótum á jørðina í leguni, so máttu fangarnir berjast um tær. Tað var einasti matur teir fingu.