men vit síggja teir nokk aftur, tá ið val verður aftur. Sigi bara: Læsið allar hurðar, sigið bert gud forbarmi seg

sum týðiliga skuldi vísa á, hvussu vit føroyingar skulda húsast, tá vit høvdu fingið fullveldið. Gud havi lov fyri, at vit enn ikki hava sæð eina slíka, men tað er okkurt, sum bendir á, at ávísar fyr

ávaringum um ting, sum fara at henda. Tonk tá andaverurnar koma til sjónard og Gud so sendur Jesus at taka børn síni heim. Gud hevur gjørt hesa jørð­ina og himmalin til okkm at vera bara fyri eitt tíðarskeið [...] sjálv og Gud burtur, tí tað er so endaleyst rúm. Vit lesa í Bíbliuni, at tað er ein triði himmal og eisini ein 7. himmal. Sannleikin er tann, at vit duga ikki at ímynda okkum, hvussu tað er har Gud býr. Vit [...] krystalli. Gud sjálvan kunnu vit ikki síggja so leingi sum vit eru í hesum likaminum. Hava vit latið okkum reinsað í Jesu blóði, so eru vit vælkomin inn. Alt, sum har er, er heilagt og reint. Gud kennir øll

at halda hánt um teg sjálvan, og tá tú heldur hánt um teg sjálvan, tilletur tú tær eisini at háða Gud, tí at hann hevur gjørt ein slíkan skapning sum teg. Ein sum fylgir jantelógini steingir seg inni í

nakran hátt er prógvað, so verður hon ógvuliga sjáldan framførd sum annað enn óreingilig fakta, og Gud náði tann kropp, sum freistast at hugsa nakað annað. Løgi, tá hugsað verður um at "Ivin er fremsti [...] evolutiónina, at tað í dag er nógv lættari at eygleiða evolutiónina í náttúruni, enn tað er at eygleiða Gud. Avbjóðingarnar hjá evolutiónsteoriini móti gudstrúnni eru í dag ikki einans aldurin á jørðini, ella [...] so aftur ávirkan á fatanina av okkara fría vilja. Evolutiónsbiologar hava ikki fyri neyðini at taka Gud við í sínar greiningar av náttúruni og náttúruviðurskiftum, men er tað hóast hetta møguligt bæði at

ng” nú, tí nú SLEPPA tey kanska at velja. Gud gævi satt, tað varð tikið hond um hetta álvars mál fyri nógvum, nógvum, nógvum árum síðan. Men gakk, nei! Og Gud gævi satt, at líka nógv rumbul var um tva

ng” nú, tí nú SLEPPA tey kanska at velja. Gud gævi satt, tað varð tikið hond um hetta álvars mál fyri nógvum, nógvum, nógvum árum síðan. Men gakk, nei! Og Gud gævi satt, at líka nógv rumbul var um tva

okkum. Hvussu stórur er Gud og hvat er hann mentur at gera. Eitt er hann ikki mentur at gera. Hann kann ikki frelsa eina sál sum ikki vil verða bjargað. Klók fólk halda, at Gud kann ikki hava skapt hetta [...] og hevur byrja verið, ellars hevði alt sum nú er til í dag ikki verið. Sjálvandi má tann almektigi Gud hava skapa alt, tí hann er tann einasti, ið var til, á ið einki var til. Hann er Alfa og Omega. Byrjan [...] verður eisini tá jørðin skal verða rulla saman sum eitt plagg. Tað er so einkult at trúgva uppá tað sum Gud sigur. Tað er harafturat ein stór trúgv sum skal til, at trúgva alt er komi av sær sjálvum. Job. 26

hvílandi vendu tey bakið til hesa tilveru heiminum í. Syngjandi sálmin, sálin var fríð: "Alene í håb til Gud, min sjæl er stille!" Heilsan við takksemi – Poul Færø

So fekk eg aftur telefonboð seinni um dagin. Armgaard sigur, at nú er ein maður deyður afturat. “Og Gud viti, hvussu hinir mugu hava tað. Eg skal royna at fáa tær boð. Um nøkur góð boð eru, skal eg royna [...] lata seg liva og taka hann úr húsinum. Tú veitst, hvussu menniskjan er. Eg sigi, at ”tað má vera, sum Gud vil. Vit eru í hansara hondum, og hann ger við okkum, sum hann vil.” Nú kemur Lena við einum tele­grammi