2015-2016 vóru Venjingarskúlin og Kommunuskúlin lagdir saman, í juni 2015 fekk samanlagdi skúlin navn, Skúlin á Fløtum, og so varð farið undir at gera byggiskrá, projekt og loksins undir at byggja. Nú

til at røkka út til feløgini. Eitt boð kundi kanska verið Karel Brückner, sum jú hevur eitt stórt navn á altjóða pallinum. Tað kundi jú væl hent seg, at hann er tøkur á marknaðinum um ikki so langa tíð

ogn hjá teimum, sum eru inni. Eg haldi, at tey seinastu árini hava so nógv fiskiskip skift eigara og navn, at tað hevur verið torført at fylgt við. Nú minnist eg kanska ikki líka væl sum fyrr, men eg haldi

av sjúkum og deyðans køldu hond. Tá stóðst tú sum ein viti á heimlands føgru strond. Tú vístu á tað navn, sum leiðir trygt í havn. Lønin verður størri, enn nakar hevur drøymt. Sjálvt eitt glas av vatni er

ungdóminum á politiska vígvøllinum. Satt at siga, so hevði eg altíð virðing fyri tykkara dirvi at leggja navn til alt tað, tit skrivaðu. Tann sami broddurin er nú tíverri horvin. Hvør, ið las úr skriftunum hjá

møblasøluni inni á Høgabólið, og har dámdi tær væl. Og í fjølmiðlaverðini vart tú ikki eitt ókent navn. Tú hevur bæði skrivað fyri Tingakross og Dimmalætting, serliga minnast vit ”Ítróttarblaðið”, sum [...] møblasøluni inni á Høgabólið, og har dámdi tær væl. Og í fjølmiðlaverðini vart tú ikki eitt ókent navn. Tú hevur bæði skrivað fyri Tingakross og Dimmalætting, serliga minnast vit ”Ítróttarblaðið”, sum

hevur runnið hornini av sær. Vertskapsmann. Vinanna vin. ViljOrmur! Vorðið sum vágiligt og virðiligt navn! ið rýkur av raskleika, roki og rossi og Kornusar kvæði: "Tað var reysti Viljormur, hann sínum svørði

nevnast, at hon var ikki sørt ótolin at bíða, til tað var klárt at melda seg til, og tí kom hennara navn at standa ovast á listanum hvørja ferð. Eisini til summarlegurnar, var hon til dystin fús. Hon var

eitthvørt, sum hevði við kettu at gera, vakti altíð ans tað, sum ikki hevði navn, varð kallað frensur, halin »hale dyi nakke villina« kettumál, vit frá barnsbeini hava hoyrt Kaffimaskinan, kall á frens

vóru von at flenna saman at onkrum skemtiligum. Hugna tær, brosa, hugsa um meg, bið fyri mær. Lat navn títt framvegis hoyra uppí okkara húski. Tala um meg natúrliga, ikki við gráturødd. Lívið er framvegis