lygnur?= slættur, kyrrur, eftir íslendskari fyrimynd), v.ø.o. ger myndina ógilda við hennara innaru logn ella friði. Í triðju og fjórðu rammusonettuni, er flugan í tersettini sett í samband við eina nøgd

hetta vissa tú skal aftur tínum møta - skjótt er farin lívsins løta. Havið tekur, havið gevur bæði logn og ódnarveður stóran fong - og sorg í smáttu - tók tann kærasta vit áttu. Havið slettur spor tú setti

Jógvan Isaksen Leif Pedersen: Ólavur Halgi - fiskiskip og vaktarskip. Ritstjórn: Leif Pedersen og Jógvan á Lakjuni. Forlagið Heygsmørk 1996. 213 síður við nógvum myndum. Fyri góðum ári síðani kom bóki

skinklandi fiskivinnan, sum er grundarlagið undir okkara samfelag. Tað eru okkara fiskimenn, sum í ódn og logn dragsa virðini til lands, og tað eru tey, sum arbeiða á fiskavirkjunum, sum meirgóðska hesi somu virði

at teir ferðast nógv í náttúruni og hava upplivað, hvussu vøkur og hugtakandi hon er bæði í ódn og logn. Náttúran sum listarlig uppliving Vit her í Føroyum eru vælsignað við einari teirri fríðastu og h

úr kvøldi, og hátt krýndi himin við stjørnum høvur á hvítari fold. Varðin, 1929 Tað er ei logn Tað er ei logn, ei kyrrubrøgd ið valda lívsins vøllum, tað er hin mikla skýferðin sum sýnir gongd í øllum [...] alt tað, sum hugurin fær loftað." Hetta, sigur skaldið, "var fyritreytin hjá tí, at ein kom at meta logn og friðsælar løtur sum mátt í hægsta lagi." Tað ber boð um sjáldsamt og eyðsýna fjølbroytt náttúruveldi

hagføst. Vandalititnir, svart og gult, boða frá, at tú kanst vera á eini vandaferð. Fagurligt er havið í logn, og fagrar eru skorar og líðir í blómandi summarsskrúð, men vandafult er havið, tá ið brimið stendur

at ein verður tikin við inn í heimin, har seini sløgini og ofta døkku tónarnir sveiggja sum tari í logn. Eitt heildarverk er komið burturúr. Og annað var kanska ikki væntandi frá Clickhaze, sum jú tykist

stavar frá boripallum, stór svørt skýggj vóru hangandi í einum rættiliga stórum havumhvørvi, og tá ið logn var, blivu tey ikki blást burtur. Fyri at koma aftur til umhvørvi hjá okkum viðvíkjandi dálking, so

Samrøða "Livdi í ódn, doyði í logn". Soleiðis skrivar Finnbogi Ísakson í bók síni "Aftur og fram" um Ova, tá ið hann doyði. Mamma Ova, Olevina Joensen, heldur, at hesi orðini um sonin eru rættiliga beinrakin [...] Tað var ikki, fyrr enn á einum hotelli, at vit veruliga sluppu heilsa uppá hann, sigur Vina. Doyði í logn Eftir at Ove Joensen hevði fullført sína ætlan, var næstan ongantíð friður um hansara persón. Hann