. Vit royndu í gjár at fáa viðmerking frá Annfinni Kallsberg, men hann er burturstaddur. Formaður Fólkafloksins, Óli Breckmann er eisini burturstaddur. [...] Eidesgaard. Hann vísir á, at Fólkaflokkurin júst nú hevur sitið í landsstýrinum í eitt ár. Og hetta er so jubileumsgávan: Ein munandi vøkstur í útreiðslunum í almennu fyrisitingini. Tað eru serliga Óli [...] skerjast. Tí undrar tað stórliga, at hesar somu útreiðslurnar skulu vaksa hvørja ferð, Fólkaflokkurin er í landsstýrinum, sigur Jóannes Eidesgaard. Hann vísir á, at Javnaðarflokkurin helt tað vera vágið at
hiti, summar og vetur, dagur og nátt ikki svitast 1. Mós. 8-22. Nógv vatn er runnið í ánna síðan hettar lyfti var givið, og nógv er broytt síðan Nóa sendi ravnin avstað, 1. Mós. 8-7. og mangt eitt rovi man [...] altíð nakað at síggja fram í móti, tað er altíð ein ella onnur sesong, sum bíðar fyri framman, eg eri ikki meira enn reiðiliga liðugur at hoyggja, so kemur nátatíðin, og síðan eru heystfjøllini á baki, og [...] stíða av, og onnur koma uppí, vit møtast og skiljast, so er lívið her. Vit liva mitt í sáðtíðini í hesum døgum, og maðurin við spannini úti á bønum er ein vanlig sjón, og sannast má á heystardegi, at har sum
baki, sum øll uttan ein sjálvur hava lisið, og sum hetta er skrivað á: hesin maðurin er av sonnum eitt narr«. Niðurstøðan hjá La Rochefoucauld er, at sama ger, hvussu vit pynta okkum við vøkrum grundgevingum [...] morgin. Men Jørgen-Frantz er í iva: »Skal eg skriva ta bókina? Tað er ikki so lættført. Eg havi hvørki hegnislag ella skapandi hugflog til at birta í eina søgugongd. Mítt hugflog er lýriskt, ikki episkt ella [...] ella dramatiskt. Tað er lítið fyri hjá mær at klamsa saman nakrar náttúrulýsingar. Men tað er ikki tað«. Í tí nevndu samrøðuni við Bjarne Nielsen Brovst sigur William Heinesen, at tað er sjúkan sum ger, at
baki, sum øll uttan ein sjálvur hava lisið, og sum hetta er skrivað á: hesin maðurin er av sonnum eitt narr«. Niðurstøðan hjá La Rochefoucauld er, at sama ger, hvussu vit pynta okkum við vøkrum grundgevingum [...] morgin. Men Jørgen-Frantz er í iva: »Skal eg skriva ta bókina? Tað er ikki so lættført. Eg havi hvørki hegnislag ella skapandi hugflog til at birta í eina søgugongd. Mítt hugflog er lýriskt, ikki episkt ella [...] ella dramatiskt. Tað er lítið fyri hjá mær at klamsa saman nakrar náttúrulýsingar. Men tað er ikki tað«. Í tí nevndu samrøðuni við Bjarne Nielsen Brovst sigur William Heinesen, at tað er sjúkan sum ger, at
baki, sum øll uttan ein sjálvur hava lisið, og sum hetta er skrivað á: hesin maðurin er av sonnum eitt narr«. Niðurstøðan hjá La Rochefoucauld er, at sama ger, hvussu vit pynta okkum við vøkrum grundgevingum [...] morgin. Men Jørgen-Frantz er í iva: »Skal eg skriva ta bókina? Tað er ikki so lættført. Eg havi hvørki hegnislag ella skapandi hugflog til at birta í eina søgugongd. Mítt hugflog er lýriskt, ikki episkt ella [...] ella dramatiskt. Tað er lítið fyri hjá mær at klamsa saman nakrar náttúrulýsingar. Men tað er ikki tað«. Í tí nevndu samrøðuni við Bjarne Nielsen Brovst sigur William Heinesen, at tað er sjúkan sum ger, at
baki, sum øll uttan ein sjálvur hava lisið, og sum hetta er skrivað á: hesin maðurin er av sonnum eitt narr«. Niðurstøðan hjá La Rochefoucauld er, at sama ger, hvussu vit pynta okkum við vøkrum grundgevingum [...] morgin. Men Jørgen-Frantz er í iva: »Skal eg skriva ta bókina? Tað er ikki so lættført. Eg havi hvørki hegnislag ella skapandi hugflog til at birta í eina søgugongd. Mítt hugflog er lýriskt, ikki episkt ella [...] ella dramatiskt. Tað er lítið fyri hjá mær at klamsa saman nakrar náttúrulýsingar. Men tað er ikki tað«. Í tí nevndu samrøðuni við Bjarne Nielsen Brovst sigur William Heinesen, at tað er sjúkan sum ger, at
baki, sum øll uttan ein sjálvur hava lisið, og sum hetta er skrivað á: hesin maðurin er av sonnum eitt narr«. Niðurstøðan hjá La Rochefoucauld er, at sama ger, hvussu vit pynta okkum við vøkrum grundgevingum [...] morgin. Men Jørgen-Frantz er í iva: »Skal eg skriva ta bókina? Tað er ikki so lættført. Eg havi hvørki hegnislag ella skapandi hugflog til at birta í eina søgugongd. Mítt hugflog er lýriskt, ikki episkt ella [...] ella dramatiskt. Tað er lítið fyri hjá mær at klamsa saman nakrar náttúrulýsingar. Men tað er ikki tað«. Í tí nevndu samrøðuni við Bjarne Nielsen Brovst sigur William Heinesen, at tað er sjúkan sum ger, at
baki, sum øll uttan ein sjálvur hava lisið, og sum hetta er skrivað á: hesin maðurin er av sonnum eitt narr«. Niðurstøðan hjá La Rochefoucauld er, at sama ger, hvussu vit pynta okkum við vøkrum grundgevingum [...] morgin. Men Jørgen-Frantz er í iva: »Skal eg skriva ta bókina? Tað er ikki so lættført. Eg havi hvørki hegnislag ella skapandi hugflog til at birta í eina søgugongd. Mítt hugflog er lýriskt, ikki episkt ella [...] ella dramatiskt. Tað er lítið fyri hjá mær at klamsa saman nakrar náttúrulýsingar. Men tað er ikki tað«. Í tí nevndu samrøðuni við Bjarne Nielsen Brovst sigur William Heinesen, at tað er sjúkan sum ger, at
hjá Nepal er júst tann stóri fólkavøksturin. Tad er mett, at í ár 2050 fer fólkatalið at verða trífaldað, og orsøkin til hetta er tann mest sjálvsagda, tá hugsað verður um menningarlond: Tað er ongin sosial [...] meira ferðafólkavinarliga Sarangao-fjallið. Tað er uml. 1600 m høgt, og er víðakent, av tí at útsýnið er av tí allarbesta. Serliga væl-umtókt millum ferðafólk er at ganga niðan ein seinna-part, síggja sólina [...] verið í Nepal í 3 vikur, og hetta er eitt ógvuliga sermerkt land. Nepal, ið er eitt kongaríki í Himmalaya-fjøllunum, liggur norðan fyri India og sunnan fyri Tibet. Landið er merkt av sera høgum fjøll-um og
und-ir einum. Tær mugu bara takast hvør fyri seg. Og kansk-a er tað júst hetta, sum er tað natúrligasta og lýsir tað fjølbroytta. Í øllum før-um er tað berandi grund-ar-lagið kærleikin til upprunan og alt [...] gjørt verk. Petur Jacob er ikki kendur fyri at lata nakað úr hond-um, sum er hálvgjørt ella illa gjørt. Og hetta at vanda sær um tign og virði hevur hann ikki eftir ongum. Tað er næstan rørandi, tá ið hann [...] held-u-r fram í 2. bindi, ið, sum tað skilst, er liðugt og kemur um stutta tíð. Og vón er um, at vit fáa eitt triðja. Tað sigur seg sjálvt, at tíð og rúmd er ikki fyri at við-gera eitt verk sum hetta kap-ittul
