Mikudagin var ein harður dagur hjá fleiri fólkum í Skálafirði, tí hendan dagin viðgjørdi Føroya rættur eina ferðsluvanlukku, sum hendi á vegnum millum Skálafjørð og Skála 23. september 2010.
Ein 19 ára gamal maður doyði í vanlukkuni, har trý systkinabørn vóru uppií.
Í rættarsalinum allan dagin sótu næstu skyldfólk hansara og lýddu á, meðan greitt varð frá vanlukkuni. Frágreiðingarnar vóru ikki eins.
Eisini onnur í rættarsalinum høvdu tað ringt, og nógv stóð á manninum, sum koyrdi hin bilin. Hann sat ákærdur fyri óviljað manndráp og fyrilitarleysa koyring.
Tríggir í bilinum
Eitt systkinabarn hansara bað hann eitt kvøld um at koyra seg úr Skálafirði út á Skála, tí hann skuldi til teori fyri at kunna taka koyrikort.
Hann játtaði og í bilinum var eisini ein vinmaður, sum skuldi út til ommuna á Skála.
Tá ið teir vóru komnir nakað suður um um Skálafjørð rendu teir inn í ein bil, sum systkinabarnið hjá bilføraranum koyrdi. Hesin fekk so álvarsligar løstir, at hann doyði av vanlukkuni.
Men hvussu kundi henda vanlukkan henda, í ljósi og á breiðum vegi við góðum útsýni?
Teir tríggir í bilinum søgdu somu søgu, men eitt vitni hevði eina heilt aðra frágreiðing.
Segði nakað heilt annað
Tað var út frá frágreiðingini hjá hesum vitninum, at ákæruvaldið skuldsetti og síðan ákærdi bilføraran fyri óviljað manndráp og fyrilitarleysa koyring.
Eina løtu eftir at teir vóru farnir úr Skálafirði, yvirhálaðu teir ein traktor, sum koyrdi sama veg.
Yvirhálingin gekk væl, bilurin kom fram um traktorin, og ferðin var ikki óvanliga nógv.
Løtu eftir hendi óhappið.
Teir í bilinum søgdu, at mótkoyrandi bilurin kom yvir í teirra koyribreyt, og tá ið hann helt fram við at koyra móti teimum, valdi bilførarin at fara yvir í hina breytina. Men tá kom hin eisini yvir í ta breytina, og bilarnir brustu saman.
Tann ákærdi dugdi ikki at svara, hví hann ikki heldur hevði valt at steðga og fara longur út móti høgru enn at fara yvir í skeiva koyribreyt.
Teir noktaðu, at hetta var avtalað spæl, sum fekk syrgiligan enda. Maðurin í tí bilinum var systkinabarn hin bilføraran.
Tann ákærdi segði, at hann ikki hevði torað at koyrt “chicken”, sum er, at bilførarar avtala sínamillum at koyra móti hvør øðrum. Hann hevði eina ferð í Søldarfirði fyrr upplivað, at ein bilur koyrdi beint ímóti sær. Hann varð trýstur út til síðuna, men so hendi ikki meira. Eftir vanlukkuna hevði hann eisini upplivað tað eina ferð í Runavík, og tá var hann illa við.
- Alt skalv innan í mær, og eg mátti bara bremsa.
Sá alt
Men bóndin, sum førdi yvirhálaða traktorin, hevði eina heilt aðra frágreiðing.
Traktorurin var stórur við húsi omaná, og hann hevði gott útsýni.
Hesin maðurin segði, at hann sá mótkoyrandi bilin koma. Tann bilurin helt seg í síni koyribreyt, segði maðurin. Tað var bilurin, sum hevði yvirhálað seg, sum fór yvir í mótgangandi koyribreytina, segði bóndin.
Tosa ikki saman
Serliga stóð nógv á tí ákærda 22 ára gamla manninum, tá ið verji hansara fór at spyrja nærri um viðurskifti í familjuni. Tann ákærdi og hann, sum doyði, vóru systkinabørn, og hann hevur einki samband havt síðan foreldrini hjá tí systkinabarninum.
- Tað hendi nú nakað ræðuligt, og tá er ikki lætt at tosa við foreldrini, segði hann.
Onkur hevði spurt fyri hann, um tey foreldrini vildu tosa við hann aftur, men tey høvdu sagt seg ikki vera til reiðar til tað enn. Tað segði hann seg skilja.
Fingu stórar løstir
Allir tríggir vórðu við ymiskum løstum fluttir á Landssjúkrahúsið eftir vanlukkuna.
Bilførarin breyt mjødnina, eitt petti av lunganum punkteraði, og hann fekk skaða í knæið. Dagin eftir vanlukkuna varð hann fluttur á Ríkissjukrahúsið, har hann varð lagdur undir skurð.
Hann var sjúkrameldaður í næstan eitt hálvt ár.
Annar av hinum breyt eisini mjødnina og varð somuleiðis skurðviðgjørdur á Ríkissjúkrahúsinum. Hesin maðurin fekk varandi mein, millum annað í fótin.
Hvør segði satt?
Ákærin trúði mest frágreiðingini hjá bóndanum, sum als einki tilknýti hevði til nakran av teimum ungu monnunum. Hon helt, at teir tríggir í bilinum høvdu avtalað, hvat teir skuldu siga fyri politinum fyri at hjálpa bilføraranum, sum kom frá vanlukkuni við lívinum.
Tað kunnu teir ikki hava gjørt, segði verjin. Bilførarin varð beinanvegin, hann kom á Landssjúkrahúsið, doyvdur og hevði tí ikki kunnað tosað við hinar, áðrenn politiið tíðliga næsta morgun kom at avhoyra teir, segði hann.
Kravið hjá ákæranum var minst eitt ára fongsulsrevsing og at missa koyrikortið í fimm ár.
Verjin kravdi frídøming, tí hann segði, at einki var prógvað um fyrilitarleysa koyring. Hansara fatan var, at maðurin, sum doyði, mátti hava mist tamarhaldið á bilinum. Tað einasta, hann kundi góðtaka, var bót fyri at hava koyrt bil og ikki sita í trygdarbelti.
Eingin av monnunum sat í trygdarbelti.
Dómur verður feldur í næstu viku.
