Eivør Pálsdóttir er størsta tónleikanavnið, sum Føroyar hava elvað. Seinastu árini er hennara yrkisleið av álvara farin á flog í altjóða høpi. Hon er í heimsflokki, og tað hevur útheimurin av sonnum uppdagað. Í kvøld spælir hon í heimbygdini á G! festivalinum, meðan ljósið spakuliga svinnur, og áskoðararnir streyma móti havinum at hoyra drotningina, sum manar tey til sín.
##med2##
Lag: Eivør – Salt
Tekstur: Marjun Syderbø Kjelnøs
Saltið í kroppinum
Er havið í mær
Ein drukkin tíðarflóð
Ein sárur streymur
Og sjógvurin tyngist
Alt togar móti dýpinum
Eg veit eg má fara
Eg veit at eg kann
Í undirhúðargjáum
Fossar mín longsul
Grópar upp tíðina
Máar burtur óttan
Og sjógvurin tyngist
Alt togar móti dýpinum
Eg veit eg má fara
Eg veit at eg kann
Langt burtur úr landi
Hómi eg gráan av minnum
Lati aldurnar taka meg
Føli djúphavið darra
Havið er í mær
Er saltið í tárunum
Og sjógvurin tyngist
Alt togar móti dýpinum
Eg veit eg má fara
Eg veit at eg kann
