»Íbúð ynskist beinanvegin«, »Neyðarróp«, »Einlig mamma søkir íbúð«, »Heimleys«. Soljóðandi lýsingar í bløðunum eru vorðnar so vanligar, at vit nærum ikki geva okkum far um tær. Ikki fyrr enn vit sjálv

At føroyingar eru farnir at hugsa meiri um, hvat tænir umhvørvinum best, sæst á rúgvismikla burturkastinum, ið verður latið í bingjurnar hjá IRF, Hvørvurnar. Í fjør vórðu 97 tons av vandamiklum burtur

»Á tí degi verður hvørki hiti, kuldi ella frost; tað verður dagur uttan íhald ? dagur, sum er Harranum kunnur ? nátt og dagur skulu ikki skifta; og eisini um kvøldið skal vera ljóst«. (Zakarja 14,6?7)

Stutt fyri páskir komu tey syrgiligu boð at Sjóborgin av Strondum var horvin og hóast drúgva og intensa leiting ikki var afturfunnin. Fimm mans, í bestu árum, vóru ryktir burtur frá teirra kæru. Hjá t

Jógvan bróður ringdi til mín tíðliga ónsmorgunin sjeynda januar og fortaldi, hvat ið hent var. Jónfríð var á veg niðan á ellisheimi í Auning í náttarvakt, har hon var fyri ferðsluvanlukku vegna svarta

Tú stendur sum ein drangur í ódn ein viti sum lýsir á leið stóð stinnur sum Nýpan á Kristiansborg tú vallyftir svíkti ei. Mær rennur í huga abba tín sála tað fer mær ikki úr minni tá hann við Grønland

Men eftirlønarspurningurin man vera næstan líka gamal, sum lønarspurningurin. Og í Føroyum hava vit seinastu 40 árini býtt okkara pensionistar í tvey. Tey sum fáa fólkapension og tey, sum eisni fáa að

Men Bergur skal ansa sær at kasta við gróti, tí sjálvur býr hann í glashúsi! Í eini grein nevnir Bergur Dam Ísland sum fyridømi í sjálvstýrisspurninginum. Bergur Dam skrivar, at í 1918 fingu íslending

Beinan vegin fær man hug at spyrja kvinnur. Hví tað? Jamen, hvørjar ambitiónir hava menn? Er nakað at snakka um? Tí konan man eins væl og maðurin fara upp í politikk, tí at hon heldur seg duga líka so

Vit síggja alt meir og meir, hvussu ein í staðin fyri at finna føroyskar loysnir, ið passa til okkara viðurskifti og okkara fólkatal, umsetir beinleiðis tann mátan danir gera tingini uppá. Vit kunnu f