vil so tíðin vísa, um blokkkutanin ikki er rís til egna r??hjá samgonguni. Men í síðsta enda ein vanlukka fyri alt samfelagið. Sosialurin

finst í føroysku undirgrundini. Eingin vanlukka við turrum brunnum Sum royndur leitimaður í norskari oljuvinnu heldur Yngve Vassmyr ikki, at tað er nøkur vanlukka, at tveir brunnar við Føroyar vórðu turrir

Klaksvík: Løgreglan í Klaksvík fekk fráboðanina um vanlukkuna um ellivutíðina hósmorgnunin. Tað var ein drongur um ellivu ára aldur, sum varnaðist at maðurin, sum hann hevði sæð liggja undir bilinum o

hjá nøkrum fáum, men hjá teimum, sum mistu hús og heim, tí tey gjørdust arbeiðsleys, var tað ein vanlukka. Fólk fóru av landinum, tí tey høvdu mist alt, og tað vóru tey, ið lítið annað høvdu í viðføri enn

drongur lat lív sítt í eini syndarligari ferðsluvanlukku í heimstaðnum seinasta vikuskiftið. Ein vanlukka, sum fyri tey flestu tykist óskiljandi og púra meiningsleys. Eftir Høgna sita foreldur, systkin [...] vanlukkan hendi. Vónandi finna teir styrki til at koma ígjøgnum hesa sváru tíð. Mátti hendan syrgiliga vanlukka lært okkum onnur at virðismeta tað lív, ið vit hava. Við hesum ynskir Sosialurin at lýsa frið yvir

Uppkomin sá hann, at Jóhanna ikki var komin heim. - Tá ið eg kom inn á Lambareiði, sá eg, at ein vanlukka var hend. Eg spurdi ein mann, sum stóð í nánd, hvat var hent, men hann visti ikki at siga mær beinleiðis

trygdini, soleiðis at tey tungu akførini kunnu venda og koyra útaftur, haðani tey komu inn, um t.d. ein vanlukka hendir, og eldur kemur í. Spurdur, um hetta eru trygdarkrøv, sum skulu lúkast, sigur landsverkf

tunnilin annars er í standi til ta nógvu ferðslu, sum er har dagliga. Og hvør tekur um endan, um ein vanlukka hendir. Tunnilin vátur Jóannes S. Hansen í Saltangará, ið er ein teirra, sum dagliga ferðast til [...] við inn-og útkoyringina eystaru megin, sigur Jóannes. Hann spyr eisini, hvør fer ígongd, um ein vanlukka hendir inni í tunlinum, har eingin telefon hoyrist. ? Er nøkur ætlan tilbúgvin, um tað ringasta

tunnilin annars er í standi til ta nógvu ferðslu, sum er har dagliga. Og hvør tekur um endan, um ein vanlukka hendir. Tunnilin vátur Jóannes S. Hansen í Saltangará, ið er ein teirra, sum dagliga ferðast til [...] við inn-og útkoyringina eystaru megin, sigur Jóannes. Hann spyr eisini, hvør fer ígongd, um ein vanlukka hendir inni í tunlinum, har eingin telefon hoyrist. - Er nøkur ætlan tilbúgvin, um tað ringasta

sum stendur við landgongdina, sær ikki sørt kaldur út. Menn sóu troyttir og hugtungir út. Ein slík vanlukka tyngir um stemningin umborð. Men tó, teir sóu út til at verða glaðir fyri at vera komnir at landi