fráveru av pínu og væntandi strongd. Eisini Epikur var samdur í at dygdin var umráðandi, men ikki á annan hátt, enn at dygdin kundi leiða ein fram at málinum, ið er njóting. Trupulleikin við klassisku tr
Landssjúkrahúsinum sigur, at tað hevur stóran týdning at partarnir í einum slíkum samstarvi kenna hvønn annan. Og tá ið samstarvið er gott og viðgerðn forsvarlig er ongin grund at broyta tað samstarvsavtalu,
skipanini, tá neyðugt var at tosa saman ? hinvegin haldi, eg tað mátti borið til at ráðført seg hvør við annan, uttan at tað var ásett við lóg, heldur hann. Hesum er Bjørn á Heygum als ikki samdur í. ?Undir gomlu
aftur á gomlu dagarnar, tá tey plagdu at vitja inn á gólvið hjá Alla at keypa sær morgunbreyð ella annan bakstur. Hugskotið til at fara undir at handla í Havn fekk Alis einaferð í fjør, og tá so Eysturbúðin
viðkomandi og eksentriskar. Á fløgunum er ein maður og ein bassur í kolosalum bardaga við hvønn annan. Hesin bardagi lýsir eina sinnisstøðu, sum dregur tann "vanliga" lurtaran niður í dulvitið á sær sjálvum
r. Eitt nýtt umfar í superliguni er á skránni aftur skírisdag. Tá fær Herfølge vitjan av Viborg. Annan páskadag skal Herfølge spæla í Brøndby. Striltið hjá AB Einki felag í Danmark hevur so nógvar spælarar
verið um betri val. Lat tað bara verða sagt beinanvegin. Talan var um eina veitslu, sum úr enda í annan var fram úr væl fyriskipað. Gestirnir vórðu boðin vælkomin við livandi tónleiki frá klaveri og violin
eiga at gera er at fylgja upp hesi vitjan við at lata bretskar og føroyskar ráðharrar vitja hvør annan, og sjálvur leiti eg sum sagt eftir onkrum høvi at kunna fara til Føroya. Olja og gass framtíðin John
at hjún skulu skattast hvør sær, kemur bara teimum hægstløntu til góðar, sum hava ráð til at lata annan hjúnafelagan vera heima. ?Øll tey, har bæði noyðast at arbeiða úti fyri at fáa endarnar at røkka saman
FSV hálvuni. B68 menninir vóru grammir, eftiransingarnar vóru tættar, og teir arbeiddu hvør fyri annan. Súni Fríði var leysur í brotsteiginum, tá hann longu eftir fimm minuttir setti hol á, og so gekk