tað regnar. 3) Tá 1 og 2 eru gjøgnumførd. Stong miðbýin fyri ferðslu, lat Havnará upp aftur, ger spælipláss, blomsturkassar, cafétorg, arkadir og alt hitt sum politikkarar elska at vísa í verki, tí fjøldin

vóru menn ígongd við annað, enn fyrireikinar til tónleikin. Hesir vóru í gongd við at seta eitt spælipláss upp, sum sjálvandi eisini kemur at standa klárt, tá øll tiltøkini verða í Syðrugøtu um vikuskiftið

einum vaksandi tali av religiøsum trúarbólkum kom landið meira og meira at minna um eitt avstikað spælipláss, eyðkent av sínámillum kegli og við lítlum sambandi við umverðina. Hetta tykist hava sett sítt

Handilskjarnin við fyrstu rullitrappuni í Føroyum læt upp, hava fleiri børn valt sær rullutrappuna til spælipláss. Mikudagin datt ein smágenta ovast úr rullutrappuni og heilt niður á gólvið. Tann seks ára gamla

kanningina vóru her, greiddu teir frá, at tað mestsum bara vóru kringumstøður so sum hurðar, portur og spælipláss, sum taldu niður, sigur leiðarin á stovninum. Og hetta er júst tað sama, sum foreldrini siga.

hvørt skáp og hvørja skuffu so vit høvdu nokk av handilstingum. Sandurin, sum var okkara stóra spælipláss, bleiv mestur allur drigin niðan um húsini hjá ommu, so har lá mangt og hvat, sum tá altíð skolaði

at til ber at fara uttandura. Og fyri ein barnagarð, sum hevur slagorðið at náttúran er teirra spælipláss, er hetta ein gerandiskostur fyri børnini. Ikki nakað tey hugsa um. Men bara ein natúrligur partur

befolkning. ---- Foto vedhæftet: OleWich©PfSpælipláss.jpg Eventuel billedtekst: Når alt ligger i stumper, må man krydse fingrene og håbe det bedste. »P/f Spælipláss« fra Ole Wichs udstilling »Brøytingar« i [...] ringdans af små fornærmede hop på stedet til det monotome omkvæd: »Faroese business as usual.« »P/f Spælipláss« Jeg tegnede i 1991 et billede inspireret af William Heinesens »P/F Trøllakambur« fra 1955. William [...] William tegnede denne pastel efter hans generations finanskrise. Mit billede, »P/F Spælipláss«, tog udgangspunkt i senfirsernes galimatias: En overgang dystede direktørerne i Tórshavn om, hvem der havde

navn sítt av langa sandinum, og sandurin og fjøran vóru eitt ótrúligt, gerandisligt og spennandi spælipláss hjá bygdarbørnunum. Hon kann minnast aftur á mangar ógloymandi løtur, tá tey spældu bæði á landi

m hjá Hústrúnni, í grundini og gomlu toftunum, í ánni og á sandinum. Bygdin øll var eitt stórt spælipláss. Men børnini, so hvørt tey mentust, vóru eisini partur av arbeiðslívinum í bø og haga saman við