frelsara, sum føðast skal av kvinnu, sum verður við barn uttan samlegu við mann. Tá ið vit koma til 12 kap. í 1. Mósebók, lesa vit hetta: HARRIN segði við Ábram: "Far úr landi tínum, frá skyldfólki tínum og

Sikiloy, Høvdastaði og Grønhøvdaoyggjum var óneyðugt. Tað eitur Born­holm, Bergen, Sisilia, Cape Town og Kapp Verde. Vit hava ikki tørv á at fara í kvæðini at vita, hvussu Bergen eitur, tí býurin eitur Bergen

ikki á hvørjum ári. Men til allar vanligar kappingar í kappingarárinum her í Føroyum verður svomið kapp í einum hyli umframt at nakrar geilar í hinum hylinum, í ávísum førum, fara at verða brúktar til upphiting

hylende morsomt, men også gruopvækkende at læse om, hvordan fejder blev afgjort ved at den, der kunne kappe hovedet af sin fjende, fik ret. Men midt i al grusomheden må man dog sige, at afgørelser blev truffet

trimming av rakstrinum, ið kunnu ávirka prísirnar skeiva vegin. Uppaftur størri týdn­ing hevur vantandi kapp­ingin helst, heldur hann. – Tað besta hevði eftir mínum tykki verið, um bein­hørð kapping trýsti prísin

avrikið var so gott, og HB tí einki er broytt á stiga­talvuni og liðið er fram­vegis ósigrað hetta kapp­ingar­árið, umframt at avrikið somu­leiðis var gott.

niður í mill­um, fyri at fáa fleiri góðar dystir. Kunnu vit ikki sleppa undan at spæla uttanfyri lands­kapp­ingartíð hjá okk­um, so mugu vit krevja meiri av okkara monnum og um­støð­unum. Tvey ting vit hava

sjálvi gera úr tómum vesirullum, smáum smarties-eskjum og einum teknaðum flaggi. Og so rógva tey um kapp á borðinum. - Eg haldi við Havnabátinum, men Ljóðfílur heldur altíð við tí, sum kemur fyrst á mál

minnisvarða, men eisini gjøgnum Guds orð, sum sigur okkum, at tað er eitt lív aftaná hetta lívið. Í Amos 4.kap., 12. vers stendur: “Ger teg til reiðar at møta Gudi tínum.” Ein áheitan til okkum øll. Eg vil vegna

av sínum slagi í landinum, eins og riðunetini sum tey einastu standa inni, so fyritøkan hevur nøkur kapp­ingarbarometur at spæla upp á, men prísurin er eisini týdningarmikil. – Vit vera noyddir at kunna