at hann ein dagin vendi sær til Guð og bað hann um at taka yvir. Sum vant fyri Martin var avgerðin grunda á rationella hugsan. - Eg hugsaði, onnur klára at halda uppat við at drekka við at venda sær til

var borið inn. Seinni lærdi tú meg eisini at mála, tú vísti mær, hvussu eg skuldi pussa, spartla og grunda og at finna ta røttu málingina. Øll árini eg var niðri og las og arbeiddi, vart tú altíð góður at

hálvleikinum. Eitt mál á muni samanlagt. StÍF var ørkymlað Steðgurin gav helst báðum pørtum tíð at grunda um støðuna, og tað var stuttligt at síggja, hvussu hetta tóktist ávirka liðini, tá farið varð undir

í partabrøv, men men hinvegin er avkastið eisini størri í longdini. Men tað ræðir sjálvsagt um at grunda íløgurnar væl. Men ikki minst ræður tað um at seta íløgurnar í partabrøv rætt saman fyri at minka

gloymt syndarliga skilið umborð á Anitu og Lafayett . skip, har manningi hótti við myttaríð, bæði grunda á vánalig kostviðurskiftið, sáttmálaloysi, o.ø sum ikki er vert at taka uppá tungu.So stutt kann

gloymt syndarliga skilið umborð á Anitu og Lafayett. skip, har manningi hótti við myttaríð, bæði grunda á vánalig kostviðurskiftið, sáttmálaloysi, o.ø sum ikki er vert at taka uppá tungu.So stutt kann

og eftir hvønn serstakan part eru verkevni, ið hava til endamáls at fáa tann lesandi at gruna og grunda um umrødda evnið, so tað verður skilt betur. Til dømis endar parturin, ið snýr seg um myndamál (s

veruleikin er, at eftir 10 árum eru tað nógvar kommunur, ið ikki hava nøktandi barnaansingartilboð grunda á manglandi fígging. Síðani siga tit, at landsins partur av fíggingini skal fylgja við, tá ið skúlaøkið [...] skúlaøkið er alt ov lágur, klassarnir eru ov stórir, lærarar eru ov fáir, teir sleppa ikki á skeið grunda á fígging o.a. So sjálvt um landsins partur av fíggingini fylgir við, so er tað eingin ivi um, at

styrkin hjá Edwadi, har tú ikki sleppur framvið einum listaverki uttan at grunda um tað ? og oftast verður tú ikki liðugur at grunda. Við heitum sum »The luncheon on the grass«, »Back from sightseeing«, »Bride«

skuldi bera seg at við pínuna, ístaðin fyri at flýggja undan henni. – Eg skuldi royna at kanna hana, grunda um hana og merkja hana. Hetta var ein hugsunarháttur, ið var ótruliga gevandi fyri meg, og sum eg