filmsarvin gjøgnum ættarlið heima við hús, stórt rós. Eg haldi, at Føroyskar Søgur av álvara hevur varpað ljós á, at tíðin er búgvin til, at vit fáa eitt savn fyri livandi myndir í Føroyum, tí tað er í tøkum tíma
vit gjørdu upptøkurnar av torvarbeiði í Húsavík til filmin »Burtur av heiði«, máttu vit hava ein ljósmotor við okkum úr Havn til sterku lampurnar. Húsavík var nevniliga ein av síðstu bygdunum í Føroyum
verða komandi ættarliðum av føroyingum at gagni. Í Sosialinum í dag liggur eitt temablað, ið varpar ljós á hetta umfatandi arbeiði, sum er partur av mentanararvinum. Les meira um Føroyskar Søgur á: www.
gólv í køkinum og stovuni og skift gardinur. Tá dysturin so var vunnin og vit komu til Eiðis, var ljós í hvørjum vindeyga og eisini vóru fløgg sett fram. Fínur nátturði var á borðinum, sjálvt um vit øll
sum ein vanlig gudstænasta. Tað verður møguleiki hjá teimum, sum hava hug til tess at tendra eitt ljós, fyri tí barnið, ið farið er. Í dag liva vit í eini mentan, har vit dagliga skulu vísa skjótleika [...] avvarðandi stundir til at minnast børnini, ið fingu eitt alt ov stutt lívsskeið. Tá ið vit tendra ljós í kirkjuni fyri børnum okkara, er tað eitt tekin um kærleika og at børn okkara enn lýsa í hjørtum
vikuskiftið verið í Norðurlandahúsinum, har Flog, Støkk, Havnar Fimleikafelag og Ljósið hava nýtt ljóð, ljós og rørslur at lýsa bundna evnið, sum hesa ferð var ?mótsetningar?. Talan var um fýra framúr flottar
bæði trygd og regularitetur kunnu hækkast við at fremja íløgur í betri innflúgvingartól, nýmótans ljós og eina longri lendingarbreyt. Hesar íløgur eiga at verða framdar sum skjótast, so til ber at nýta
haltar Forkvinnan í Heilsu- og umhvørvisnevndini vónar, at kanningin eisini kann vera við til at varpa ljós á, hvussu til ber at hugsa umhvørvi inn longu í sambandi við nýbygningar og umvælingar. Hetta kunnu
Seinasta mánaðin hevur Føroya Felag Móti Krabbameini varpað ljós á bróstkrabba Skjót viðgerð bjargar lívum, og tí hevur kunning stóran týdning, sigur felagið Hol var longu sett á bróstkrabba mánaðin í
áðrenn vit høvdu fingið elektrist ljós. Tað var ein slík stákan við ledningum og battaríum, teir fingust við, fittir sum teir vóru í hondum, og so, áðrenn vit vistu av, var ljós á kjálkanum. Hetta og mangt annað
