systkinnaflokki uppá níggju systkin, tey livdu í einum tryggum heimi, har pápin var sjómaður og mamman var heima, sum tá var. Tað var nógv hjá børnunum at taka hond í. Samanhaldið í systkinnaflokkinum hevur altíð [...] tá sonur mín ringdi til mín og segði mær at Sommer systkinnabarnið, var deyður. Tað var sum alt steðgaði upp, eg fór útum, skímingin var í fer við at dempa hesa so vøkru kavakløddu bygd, har høgættarvindurin [...] hetta desembur-kvøldið við boðum um, at jólini eru í hondum. Hvør var hesin merkismaður, jú hann var sonur Rosu Winther, fødd Hentze, sum var dóttir Sommer og Sannu, og Jóhan Jacob Winther, sonur Jettu og

Tobias. Hann var føddur 20. september 1879 og doyði 17 januar 1922, bert 42 ára gamal. Hann doyði av meslingum, áðrenn Tolina var fødd. Mamman var Olina Mikelsen, vanliga nevnd Lina. Hon var fødd 31. maj [...] hetta merkti fyri húsi og familju. Tað var skilligt, at tey høvdu stóra virðing fyri hvørjum øðrum. Hjá Dia var alt Tolina, og tað sama var hin vegin hjá Tolinu. Dia var eisini skipari, og hann sigldi eisini [...] Vit høvdu nokk so javnan samband hvørt við annað. Dia var ein persónligheit og tað var Tolina eisini. Hon hevði eins og Dia eitt lætt lyndi, og tí var tað altíð ein fragd at vera saman við henni og at práta

11.-14. mai var ungdómslegan LUS á Giljanesi. HMU hevur hesa leguna annað hvørt ár. Fyri tveimum árum síðani var legan í Havn, og nú skuldi hon aftur verða á Giljanesi, har hon eisini var í 1998. Undirtøkan [...] alt riggaði sera væl. Leiðslan av kvøldunum var framúr og skráin var góð og fjølbroytt. FA-Cup finalan Leygardagin seinnapart vóru breytir á skránni. Har var møguleiki at fara ein gongutúr, spæla fótbólt [...] ing. Rómurin var øgiligur millum tey flestu, og smílini hvurvu ikki aftur alla leguna. Vitniløtan Leygarkvøldið var ein bíbliutími við komandi ungdómsráðgevanum Pól Johannesen. Aftaná var sang- og vitniløta

- 2 gentur. Onnur var 46,5 cm. long og vigaði 2500 gr. og hin var 47 cm. long og vigaði 2400 gr. 31. august fingu Kristgunn og Jákup Meinhard Jacobsen, Vestmanna, eina dóttur. Hon var 54 cm. long og vigaði [...] Jørgensen, Århus, eina dóttir. Hon var 55 cm. long og vigaði 4230 gr. 24. august fingu Fríðbjørg Petursdóttir og Martin úr Fugloy Justesen, Hvannasund, ein son. Hann var 51 cm. langur og vigaði 3000 gr. [...] Søren Bruhn, Trongisvágur, ein son. Hann var 54 cm. langur og vigaði 4640 gr. 26. august fingu Rannvá Augustinussen og Finn Johannessen, Vágur, ein son. Hann var 52 cm. langur og vigaði 3520 gr. 27. august

Finsen, tá ið tað var um reppið, at hann gekk burtur saman við 250 øðrum útróðrarmonnum. Hann var ein av teimum sum var í lastini og ikki slapp upp. Einaferð koma boð frá brúnni, um tað var nakar snikkari [...] øðrvísi við Ólavi Guðjónsson. Hann var føddur í juli 1943, var 15 ára gamal, og skuldi havt lívið frammanfyri sær. Pápi hansara var Hans Gud­jónsson úr Klaksvík og mamman var Oluffa f. Jacobsen ættað úr Fuglafirði [...] tímar. Umframt vanliga frakt var tað alt tað persónliga góðsið hjá ferða­fólkinum, sum skuldi við. Her var flytigóðs og kuffert við klæðum, skóm, bókum og nógv annað. Tað var stór bíðirøð eftir ferða­seðlum

svaraði ikki. Eg sá, at hann var sjokeraður. Tað vísti seg, at jarnhurðin var burtur. Alt var sleikt. Amboð var einki eftir, og alt var burtur uttan sjálv sleggjan! Hon var ikki farin um gáttina. So fóru [...] støðir á landi. Tað var lýst í bløðunum eftir monnum, sum høvdu áhuga, og hann var stórur. Heilir 800 menn søktu. Hetta sigur nakað um, hvussu stórt arbeiðsloysi var tá. Kanska var tað eisini hugurin at [...] Djurhuus, Havn, ið tá var formaður í Føroya Fiski­mannafelag. Hann var beiggi Hans Andrias Djurhuus, sum var umrøddur í seinastu Miðviku. Ætlanin var, at hvør maður skuldi inngjalda kr. 25. Teir vóru spurdir

aftur. Hon var kortini á hvíldarheiminum síðst í 1940-unum. Eisini var hon einaferð á Strondum og vitjaði ættarfólk. Men tá ið eg var 4-5 ára gamal - í 1935 - var hon við mær á barakkini, sum var ein partur [...] na. Tá var eing­in kirkjugongd nakrar vikur, tí eing­in var at lesa. Klagað varð til próstin, og prestur var biðin um at finna ein fastan dekn. Tá gjørd­ist Zacharias fastur deknur. Í 1910 var kirkuverjin [...] kirkju­verji. Tað var ikki fyrr enn í 1933, at missi­ónshús kom í Porkeri. Jo­hann­­­­es Bæk var umvendur nakað framm­­­an­­­undan, og hann var ógvu­liga virk­­­in í missións­húsinum, og her var eisini stór

sín sam­leika. Tá ið tosað var um til dømis íbúgvarnar á Miðgerði, so var tað “miðgerðafólkið”, sum var eitt ser­stakt fólkaslag. Soleiðis var í hvørj­um býlingi. Eitt heiti var fyri hvønn býling, men øll [...] garður var gjørdur fyri at verja bygningarnar móti brimi. Lonin var long. Í tí innasta endanum var roykstovan. Hon var stór. Nakrir rokkar vóru á vegginum. Eina ferð høvdu teir verið í brúk. Nú var tað meira [...] Hann var á ein hátt miðstøðin í bygdini. Her lá kirkjan og liggur har enn. Skúlin var har eisini. Bygningurin var úr góðum tilfari, føroyskt grót. Hann stendur enn, men er nú bygd­ar­savn. Og so var tað

eplum. Hetta var góður matur. Sild, sum ikki var summarsild, var einki serligt. Hon var rak, og tá tyktust beinini at vera nógv størri. Og so var tað øður og kræklingur, sum eisini nógv var at fáa av. Hetta [...] fingu vit frá gubbakonuni Magninu. So var at fara inn eftir koppum, og tað var klárt at eta. Hetta var sera hugnaligt. Eina ferð hevði eg verið ov nær eldinum og hol var komið á fyri­klæðið. So segði eg við [...] tornaði tað slett ikki. Tað var alt eftir sum árið var. Sum nú kundu tey vera vátlig. Men var eingin terri, fanst ráð fyri tí. Tað ráa torvið varð breitt um túnið. Tá ið tað var so frægt stadnað, varð tað

jarðarmóðir var í Skúvoy. Um hesa tíðina var tað Greta, kona Mikkjal undir Brekkunum, sum hevði hetta starv. Hon var úr Skopun og giftist til Skúvoyar. Hon var jarðarmóður mína tíð í Skúvoy. Tá var einki beinleiðis [...] tikið ímóti barninum. Hann var jú vanur at taka ímóti kálvum, so grundleggjandi var eingin munur, um tað var eitt barn! Barnið var Jana, fyrsta barn hjá Gudrun. Hon var fødd 24. januar 1906. Mamma fór altíð [...] at rættin var burtur. Hon var opinbart farin av einum skriðulopi. Hetta var sjálvsagt ein hvøkkur, tí hetta kundi eins væl hent, tá ið fólk var á rættini dagin fyri. Við so nógvum seyði var eisini stór