Petersen mælir til. Í DK verður bert regulerað í grundupphæddini, um arbeiðsinntøka fer upp um ávíst mark og er grundupphæddin ikki regulerað niður á 0 kr. fyrr enn arbeiðsinntøkan er komin upp á 463.500 [...] pensjónsfrádráttinum við t.d. 25%, tá inntøkan, ein hevur afturat fólkapensjónini fer uppum ávíst mark, sum t.d. 300.000 kr. Slík broyting av pensjónsfrádráttinum vildi havt við sær, at fólkapensjónistar

málaráði í Havn, so er alt fínasta slag. Mín áheitan á politiska systemið skal vera, at tit sum minsta mark lata fólkaviljan ráða. Tað má tó vera tað minsta! Hava tit ætlanir um at leggja kommunur saman, spyrjið

einstakan setning, og ein eigur at kunna lesa upp úr Bíbliuni uttan at verða sligin á fingrarnar. Eitt mark skal vera, men har eru vit ikki við hesum sakarmálinum. (Sóknarpresturin í Løsning-Korning, Henrik

vant seg við Tað var við speisemunar smíli, at ein kom yvir til mín ein dagin og segði við meg: "Ná, Mark gamli, nú mást tú heldur fara at finna tær eitt annað starv, ha?". "Hví spurgdi eg púra ovfarin?"

mistanki er um hetta, so mátti borið væl til at forða hesum. Tó skal eisini upplýsast, at lógin setur mark fyri, hvussu stóra manning bátarnir kunnu hava. Vit duga tó ikki at síggja, at tað á nakran hátt kemur

enn grundstykkið kostar. Avleiðing Aftan á seinastu munnligu uppsøgnina, eitt hálvt ár áðrenn minsta mark fyri tíðina vit fingu avtalað, og tað, sum vit upplivdu, sum ein sera primitivan atburð av borgarstjóranum

og tveita um seg einstøk vers, og niðurgerða ávís menniskju sum tú gert í hesi grein, er undir alt mark. Onga staðir lesi eg um míni rættindi at døma onnur menniskju – tvørturímóti. Og eg spyrji tí hendan

groft og leingi, at bikarið til síðst fleyt yvir, og tú átti at vitað, at øll menniskju hava eitt mark. Tú fært tað at ljóða, sum markið hjá einum samkyndum ikki hevur sama virði, sum markið hjá heter

skilt til fullnar, er pengamál. Tvs. grov ferðslulógarbrot, sum td. at koyra 20-30 km/t yvir loyvda mark verður takserað til konfiskatión av bilinum. Tað merkist! Virðing fyri bilinum og ferðsluni At enda

verið við, tí eg havi brúk fyri bøn og for­bøn. Men Nicolina, umskylda at eg sigi tað. Er tú ikki á mark­i­num, at fara ov langt, hvat øðrum sum tú metir ikki eru líka trúgvandi sum tú? Til seinast, er tað