ígjøgnum, royndu bara eina ferð móti málinum hjá GÍ, og tað skotið varð kom næstan av miðjum vølli. Orkan gekk undan Hvalbingar stóðu seg væl í bólkaspælinum í fjør. Teir royna at samla seg um landskappingina

fótbóltsklæðum og við ongum ferðagóðsi klokkan hálvgum eitt. Eg var fyrsti maður, sum fekk boð, so tað gekk skjótt fyri seg, greiðir ein av VB spælarunum, John Eystberg, frá. At tyrlan brádliga kom upp í leikin

tá hevði sambandsflokkurin eina heilt aðra støðu. Støða sambandsfloksins tá var heilt einføld og gekk hon út uppá, at felagið ikki skuldi bjargast. So altráður var sitandi løgmaður tá, at hann gjøgnum

Frilled Lizzard, ið bert kann samanlíknast við eitt av kríatúrunum frá filminum "Jurassic Park". Hetta gekk á tveimum beinum, hevði langan hala og hevði ein kraga um hálsin, sum hann spjaddi út fyri at ræða

minst vegna allar teir mongu pílagrímarnar, sum vóru í Jerúsalem páskadagarnar, men eisini tí so nógv gekk fyri seg uttandura. ? Av tí at hetta ikki eru frídagar eftir jødiskum kalendara, arbeiddi eg fleiri [...] inn gjøgnum leyvportrið til gamla býin. Her vóru nógv sum fóru í ferðalag við teimum. ? Skírhósdag gekk leiðin frá Sion-fjallinum, har tey meina, at Jesus helt ta heilagu kvøldmáltíðina saman við lærusveinunum [...] vildi hon ikki missa. ? Langa fríggjadag varð gingið Via Dolorosa. Hetta er líðingar?vegurin, Jesus gekk, frá tí hann varð dømdur, til hann kom út á Golgata og varð gravlagdur. ? Á Via Dolorosa eru 14 ymisk

og útikonsertir í havanum hjá ommu hansara komu eisini á skránna. Tá var hann blivin 12-ára gamal, gekk framvegis í skúla, og minnist aftur á tíðina sum nakað heilt serligt. ? Tað var ein deilig tíð. U

upp til tykkara politikk. Hóast rangsnúgvingar av hagtølum, so veit føroyski borgarin, at alt ikki gekk, sum prestur prædikaði. Fólkaflokkurin kann nú hyggja aftur á veruleikan og sanna, at tit hava gjørt

høvdu væntað. ­ Men tað var bara tí, at umstøðurnar av berari tilvild vóru so ótrúliga hepnar, at alt gekk við okkum.... Á Fiskasøluni eru tey lætnað um hjartað. Tí tey fáa ikki tey endurgjaldskrøvini, sum

at onkur sást ikki í Telvingarfelagnum heldur enn lundi á jólanátt. Men at telva dugdu teir. Ferðin gekk um Kollafjørð. Ein tíma at sigla við mjólkarbátinum norður um Hólma, við Síðu og á Sjóvarbrúgv, tá

og hildu so leiðina til Havnar. Hevði nýggi gesturin verið tigandi og fáorðaður fyrstu løtuna, so gekk kortini ikki long tíð til tungubondini losnaðu. Og at tað stóð ikki á at práta hjá honum sannaðist [...] á Spógvavegnum, ørgrynna av telvarum funnu leiðina niðan, tá leygardegnum tók at líða, tónleikurin gekk fyri fullari megi, fløskurnar rúgvaðust um borðini, prátað varð dúgliga; talast mátti harðliga fyri [...] allur meldurin stóð í fyrijáttandi glæmuni av tí, sum fara skuldi fram seinni um kvøldið, tá leiðin gekk í býin. Eitt kvøldið minnist eg serliga væl. Borið var soleiðis í bandi, at Ivan skuldi telva sna