Og her í kirkjuni á Bispebjerg Hospitali enda vit løtuna við at syngja um flytifuglarnar, áðrenn kistan verður borin út. Ingi elskaði sang, og hetta var ein av yndissangum hansara. Sangurin um fuglarnar
endanum nógv slitnar. Tú kundi leggja tær inn við góðari samvitsku. Tað var ein kensluborin løta, tá ið kistan við abba kom til Gjáar. Tað var sum um brimið og kirkjuklokkan, saman við teimum blaktrandu stjørnunum
egin ábyrgd. Eitt tað tyngsta at síggja er, tá ið lík í kistu koma í oynna. Lítil virðing er í at kistan verður førd tvørturum fjørðin í lastini á Rituni, fyri síðani at verða lossað við krana á keikantin
hava hvíta kistu: »Og tá ið eg so verði borin gjøgnum Havnina út á Svínarygg, og fólk spyrja, hví kistan er hvít, so skulu tit siga, at eg vildi so fegin vitna um, at Jesusar blóð reinsar frá allari synd
land tá er neyðugt at tekna eyka trygging, um nú okkurt óhapp hendir ¢ Er onkur deyður, so skal kistan førast í last ið eisini verður nýtt til mat og rusk fyri síðani aftur at lyftast høgt upp í loft
á bæði søgugongd og forvitni hjá lesaranum. Hví og hvussu er Dánjal í Køk deyður? Og hví stendur kistan í Sproytuhúsinum og ikki í kirkjuni? »Í morgin er aftur ein dagur« er triðja skaldsøgan hjá Oddvør [...] Tann stóri parturin av søguni fer kortini fram tey fyrstu tjúgu árini av øldini. Grundin til at kistan við Dánjali í Køk stendur í Sproytuhúsinum er, at tann sjálvrættvísi danski presturin heldur, at
Hornorkestrinum har. Tá hann kom til Klaksvíkar var tað í eini kistu, tí hann doyði brádliga, og kistan varð flutt til Bretlands við einum trolara. ? Normann Edwards broytti ljómin hjá Klaksvíkar Hornorkestur
kenslum at fáa møguleikan at hjálpa til at bera kistuna við Tummas Johan Richardt í Vágs kirkju í dag. Kistan kom suður við Smyril og fór líkfylgið seinastu ferðina hjá Tummas Johan gjøgnum Vágsbygdina og vestur
deyður í starvinum. Tað hendi ávikavist 8. november í 1960 og 1. januar í 1970. Á myndini verður kistan við Villa Sørensen borin úr Christianskirkjuni í Klasvík. Løgmaður og landsstýrismenn bera saman
ári. Mamma hennara, Elisabeth, sum var av Víkum, lá á Sanatorium í Havn við tuberklum og doyði har. Kistan við henni var førd við báti inn á Sørvág, men ongin hevði greitt tí seks ára gomlu frá, at mamma