ið vísir, hvussu óhappið hendi. Árni greiðir frá og letur síðani brævbjálvan upp og tekur nakrar myndir uppúr. Á myndunum sæst, hvussu illa bilurin er farin. Øll gronin er púrasta knúst, og eg noyðist

víðagitið, tí tað er so vakurt og ovurhondspyntað, at fólk í hópatali steðga á at hyggja og taka myndir. Eftirgjørdur kavi liggur framvið garðinum, og jólatræið á grasplenuni er eins stórt og tað á Ti

tjøldur, ið eru heldur størri enn tey, ið vit kenna. Ferðin heldur fram og á løriftið koma stórfingnar myndir. Kongapingvin, albatrossar, leivdir av gomlum hvalastøðum, litrík hús, eins og í Føroyum. Seyður

fleiri náttúrumyndir eisini vóru at síggja. Tað skal eisini sigast, at tað vóru kanska í so nógvar myndir hongdur upp, soleiðis at myndirnar koma at hanga eitt sindur tætt saman, men hetta skyldast óivað

Hesar eru skrivaðar soleiðis, at upprunateksturin úr bíbliuni er prentaður óbroyttur, umframt at myndir av ymsum slag eisini eru við til hvørja av teimum 50 søgunum í bókini. Til tess at binda ymsu he

Orð og myndir: Edvard Joensen Hóast níggju og níti liggja so trygg við grasgóð ból, so kemur tað meira enn so fyri, at tað eina skýtist av haga og kemur sær í óføri. Tá er bara eitt hjá røktingarmanninum

Orð/myndir: Snorri Brend (folkakirkjan.fo) Jólagudstænasta: "Vakrast er tá smábørn syngja, og tá kirkjuklokkur ringja". Henda reglan úr kenda barnasanginum ”Másin sigur pli pli pli” hjá Hans Andriasi Djurhuus

vegin og vísti politinum, hvar tey skuldu koma. Arek var – og er – ein hetja fyri beiggjar sínar. Myndir: Erla Rajani Ziskasen

Stórar hendingar varpa langar skuggar frammanfyri sær, og tað sigst, at myndir kunnu bera í sær ávaringar um tað ið koma skal, veri tað seg av tí ónda ella góða. Hin 5. januar í ár stendur samferðslum

lærarindir, sum vit minnist væl sum barn, harðar eins og stál og jarn, hygg í Dimmalætting undir “Gamlar myndir”. Men Elin fór bókstaviliga ikki heilt “úr skúlanum”. Hon vitjaði trúliga inn aftur øll hesi 27 árini