við høvuðsdenti á skemti í øllum brygdum. Tú hugsar fleiri ferðir undir leikgongdini. – Álvaratos! – Nei! Hetta er ov langt úti. Leikurin er sera krevjandi at fáa á flog - ferð og hendingar kappast um fy

Meinar tú við meg? Skal eg kanska fara í studentaskúla ella hvat?, var fyrsta hugsanin hjá mær. - Nei, eg hugsi um heilsuskúlan á Tvøroyri, svaraði maðurin aftur. Hon søkti eitt árið, men slapp ikki inn

Tjørnuvík: Neyðugt hegn: Ja! Trygt hegn: Lutvíst! Pent hegn: Nei! Vakra bygdin norðarlaga á Streymoynni við stóra sandinum, hevur nú fingið nakað sum eingin onnur bygd í Føroyum hevur: Eitt 220 metrar

sum varaaðalskrivari hevði ábyrgdina av mannarættindaviðurskiftum og at samskipa neyðhjálpartiltøk. -Nei, tað kemur ikki óvart é meg, sigur Jan Egeland, sum nú er stjóri á uttanríkispolitiska stovninum í

verkamannin og verkakvinnuna. Okkara roysnisverk Vóru tað vit føroyingar sum framdu roysnisverk? Nei. Peningurin var danskur og sjálvt bankastjórin var danskur. Leggjast kann afturat, at onki annað land

hava øll eina meining um tað, og tað er sera væl umtókt her, greiðir Jógvan Hansen frá. Hevur takkað nei áður Til kappingina skal hann føra fram lagið »I think the world of you« hjá Hallgrími Óskarsson, ið

hugaheimi føroyinga. Ikki bara er hann klókur og snildur, dugnaligur taktikari og góður vinmaður. Nei, hann er eisini maður, hvørs megi ber um deyðans gátt, eins og hjá Óðini ella Gandálvi í Ringanna Harra

hann kennir. - Tað eru fleiri, ið ringja og biðja meg koma at gera okkurt fyri teir, men eg havi sagt nei við fleiri nú, tí eg klári tað ikki longur. Eg havi fingið tveir blóðtøppar, sum gera at tað ikki riggar

eitt lítið petti fyri og annað eftir, so fer tað bar at slíta uppaftur meiri á teir gomlu vegirnar. Nei, best hevði verið at byrjað við Kolbeinagjógv og síðani halda á allan vegin norður til Selatraðar.

sókn í dag, og so knappliga boða kirkjufólkinum frá, at hann fer í annað prestastarv dagin eftir. - Nei, hetta krevur sína tíð, og soleiðis skal tað vera, slær Jógvan fast. Tá hann í síni tíð søkti av Viðareiði