og tveir seyðir hvørja ferð. Flett varð beinanvegin komið varð umborð. Tað byrjaði at treingjast í lastini, bæði skipari og manning vóru væl nøgdir. Fiskað hevði verið í umleið 6-7 vikur, og skipið var
søga gongur um Bjarna og Jákup í Brekkuni. Bjarni hevði leigað Sjóborg, og førdi hana sjálvur við last til Aberdeen. Fram komnir hevði Bjarni gjørt seg til at fara í býin, var farin skjótt frá báti, uttan
inn at landa og lógu fyri akkeri um náttina. Køstini kundu vera ójøvn. Onkuntíð fyltu teir bátin, last og dekk. Tá tað stóð so væl til, at Norholmen var fullur og meira var í nótini, róptu teir á annan
góvust skipini eisini. Men so var tað, at vit vóru komnir fitt út í oktober, og vit høvdu bert hálva last. Tá helt eg tað vera vert at fara at royna eitt sindur norðari. Hetta dámdi als ikki manningini, sum
arbeiði fyri fiskimenn. Men eftir 15 ár legði hann frá sær, tí hann føldi, at hann bert fekk skomm og last frá parti av fiskimonnum fyri sítt arbeiði. Samstundis sum hann var formaður í Fiskimannafelagnum
Pumperne baade Nat og Dag, var det umuligt at holde Skibet læns, og da Vandet blev ved med at stige i Lasten, besluttede Kaptajnen, da Vinden var sydlig, at sætte Kurs mod Færøerne, som var det nærmeste Land
søgu, hvussu Apol navnið kemur til Føroyar. Umleið 1918-19 kemur eitt hollendskt skip við eini saltlast á redina í Havn. Nakrir av manningini fara við einum báti í land. Ein av teimum var stýrimaðurin
15 er morgunbøn, kl. 20 bønarmøti. Langa fríggjadag kl. 20.30 møti. Andreas Nýggjagarð talar. The Last Breath framførir. Sunnudagin kl. 18 er møti við Andreas Nýggjagarð. Barnamøti er samstundis. KFUM
millum Congo og Belgia. Her kom hann fram á, at ikki alt ruggaði rætt. Skipini komu heim við dýrari last, fyrst og fremst fílabein og gummi, meðan vøran, sum fór avstað aftur, var mest vápn og marglætisvørur
upp úr kjølinum, salt og fiskur tveittust upp undir dekkið og yvir í leborð, og allar stútturnar í lastini kvettust av. Til alla eydnu skrædnaði stórseglið í tveimum støðum, so at sjógvurin setti úr
