Leikurin varðar í umleið tveir tímar við 20 minuttir steðgi miðskeiðis í leikinum.
»Við hesum manni lærdi eg, at heimurin er størri og vakrari enn eg nakrantíð fari at uppliva.«
Um leikin:
Anna er søgufrøðingur og býr í Danmark, men er heima í Føroyum og ansar mammu sína, sum er illa sjúk. Hon fær eitt avloysarastarv á Fróðskaparsetrinum, har hon er í holt við at fyrireika ein fyrilestur um ferðasambandið, sum var millum Føroyar og Asia í 1700 talinum.
Anna hevur altíð kent seg øðrvísi, og tá mamman doyr finnur hon eitt bræv og eitt armband við eini grønari perlu, sum føra Onnu avstað og avdúka loynidómar um fortíðina.
Hon granskar á bókasavninum og lesur um Katrinu Joensdatter, konu Árant úti í Bø í Svínoy, sum varð dømd fyri horarí, tí hon fekk tvíburar við Niclas Normann ein av ungu monnunum umborð á hollendska skipinum Westerbeek, sum rendi á land í Suðuroy í 1742.
Sum leikur fer, verða vit drigin millum fortíð og nútíð og líðandi verða træðrirnir um upprunan hjá Onnu greiddir.
Leikurin lýsir eitt tíðarskeið í føroyskari søgu, tá menniskjan var fátøk, undirbrotlig og kensluliga innibyrgd. Við eygunum hjá Onnu uppliva vit lívið hjá eini kvinnu fyri trý hundrað árum síðani. Hennara stríð móti órættvísi og tráanin eftir kærleika og nærleika. Lívið hjá Onnu verður sett í perspektiv, tá hon sjálv skal taka týdningarmiklar avgerðir um sítt lív.
Leikurin er ein íspunnin søga, men byggir á veruligar hendingar og sagnir. Vit hoyra um seyðatjóvin Árant úti í Bø í Svínoy, um manningina á hollendska skipinum Westerbeek, sum gisti í Føroyum veturin 1743/44 og um skalvalopini í Gerðum í Klaksvík í 1745 og 1765.
Leikari og høvundur: Eyð Matras
Leikstjóri og leikgerð: Sigrún Valbergsdóttir
Búni: Marjun Jóannesardóttir
Myndir/design: Edward Fuglø
Ljós: Árni Baldvinsson
Sangvenjing og gjørt lag til: Tann vænasta perlan: Karl Martin Samuelsen
Hjálparfólk: Sára Skarðenni
Smyrls: Margee Dam
Foto: Bárður Lydersen
Rættlestur og týðing: Sveinur Tummasarson
Stuðlað leikinum fíggjarliga hava: Mentanargrunnur Landsins, Norðurlandahúsið Búmerki,
Leiklistaráðið, Ljósritagrunnurin, Klaksvíkar kommuna, Bank Nordik