Á politiskari sjálvmorðskós

Man skal hava serlig de­struk­tiv evni fyri at klára at mal­trak­tera ein flokk so meint, sum tey ráð­andi í Gamla Sjálv­stýr­i­ gera nú.

Til fólkatingsvalið var flokk­ur­in á politiskari sjálv­morðs­kós, og nú løg­tings­val er skriv­að út, so halda hesi fólk­ini fram á somu politisku sjálv­morðs­kós, har ein talar í eyst og hin í vest. For­mað­ur­in boð­aði frá, at hann legg­ur frá sær, men nú tykist hann ikki hava hug til tað kort­ini.
Mikukvøldið varð faldari bor­­in í hvørt hús. Helst er tal­­an um ein gamlan faldara, tey hava havt liggjandi, tí har eru fólk í, sum ikki eru val­evni long­ur, og har manglar hon, sum má metast sum høv­uðs­val­evni hjá flokk­i­num, Krist­i­anna Wint­her Poul­sen, sum á fólk­­a­­tings­­val­­­inum still­aði upp fyri fyrstu ferð.
Tað hevur sært fólk í flokk­­i­num, at Kári á Rógvi í Kring­varp­i­num lætst sum um, at tey nú vóru so samd í flokk­i­num, at tey kundu senda út ein fald­ara – sam­an. So nógv hev­ur hetta sært eitt nú Rúnu Siv­ert­sen, at hon hev­ur sent út tíð­inda­skriv, har hon enn ein­a­ferð mót­mæl­ir leiðslu floks­ins.
Tað ljóðar, at hon hevur meld­að seg úr flokk­i­num, og at hon ikki hevur játtað end­a­liga upp­still­ing. Men hetta vil hon ikki vátta. Hin­veg­in hev­ur Sám­al Pet­ur í Grund, fyrrverandi landsstýris- og løgtingsmaður og formaður floksins, sum alt lív­ið hev­ur ver­ið sjálv­stýr­is­mað­ur, meld­að seg úr, tí hann vil ikki kenn­­ast við tað, tey fáast við í flokk­inum.
Vit hava fyrr nevnt all­ar floks­hopp­ar­ar­nar sum or­søk til hug­sjón­ar­liga stríð­ið í flokk­i­num. Har eru frá­fall­in javn­að­ar­fólk og fólk­a­floks­fólk sum skulu sam­eina síni vinstra og høgra og sjálvstýris og sambandssjónarmið við »stig-fyri-stig« sjálv­stýr­is­pol­i­tikk­in – og tá kann hugsjónin kám­ast.
Men flokkurin hevur eina vón fyri at yvirliva, og hon er Kristianna Winther Poulsen. Hon kann geva flokkinum ein nýggjan profil – og kanska vinna somu støðu, sum Mar­grethe Vestager hevur megn­að í donsk­um pol­i­tikki. Og so er Kristianna eisini av góðum sjálv­stýr­is­bergi brotin!
Kárarnir og floks­hopp­ar­ar­nir hava í øllum førum spælt fall­it. Við teim­um fer gamla Sjálv­stýri í søguna, eins og í 1943 og í 1945 – og tá verður tungt at lyfta arvin aftur.