Steintórson. Hann ger greitt, at dysturin móti Tjaldri er farin afturum, og fyrireikingarnar til næstu uppgávuna, StÍF á heimavølli, eru byrjaðar. – Vit gera bara, sum tað verður sagt, leggur hann afturat
Steintórson. Hann ger greitt, at dysturin móti Tjaldri er farin afturum, og fyrireikingarnar til næstu uppgávuna, StÍF á heimavølli, eru byrjaðar. - Vit gera bara, sum tað verður sagt, leggur hann afturat.
vit ordiliga skuldu vera við ella ikki. Tí var tað eyka keðiligt, at vit skuldu tapa hann, segði hevarin hjá Fleyr, Hans Fróði Jensen.
Men av tí at hetta altso framvegis er ein teoretiskur møguleiki – so lítil hann enn er – kunnu vit tað sama gjøgnumganga hann niðanfyri. Skal SÍ altso megna tað ótrúliga og yvirhála Fleyr í evstu løtu
einum upptøkutóli. Hetta er ein 100% føroysk framleiðsla, sigur Jóan Petur á Stongunum. Víðari sigur hann. -Sjálv videoin lýsir sangin, sum snýr seg um eina unga gentu, sum býr í einum lítlum býi og leingist [...] Petur frá. Sangurin er skrivaður út frá eini veruligari gentu í California, sum Jóan Petur hitti, tá hann var á vitjan har. -Sangurin er skrivaður yviri í California í fjør saman við einari sum eitur Marissa
Mørkøre, Jón Miðberg, Hanus Sørensen, Frits Johannesen, Magni á Lakjuni, Anna Mohr, ?Anita Samuelsen, Høgni Thomsen, Eyðun av Reyni, Hedvig Johansdóttir og Torbjørn Olsen. – Øll eru hjartaliga
allatíðina. Tíðin hjá Rebekku var 2,26.18. Marnar stóð seg væl Eisini Marnar Djurhuus stóð seg væl. Hann var triðjur á málið leygardagin í bólkinum 3000 metrar í dreingir 17. Marnar var við millum teir ovastu [...] Sparta, fór undan hinum, tá helmingurin var runnin. Marnar dragnaði og hótti ongantíð teir ovastu. Hann kom á málið við tíðini 8,57.35, og vann bronsuheiðursmerki. Marnar var nummar fýra í kappingini 1500
venjarin, Rajko Petrovic, fyrst grenjað um ein bólt, sum SÍ vann til 11-11, so hann fekk gula kortið og ÍF stigið til 11-12. Men hann grenjaði víðari og endaði við at fáa reyða kortið, og so var eingin hjálp
ipan, tað gleddust fólkið um, men nú var landstýrismaðurin Jóhan Dahl tráðspurdur um, hvat hann ætlaði. Hann læt seg fara við hesum rákinum, at tey á niðastu rók, tá tað viðvíkur løn, men samstundis sum
vit eftir ynski og tørvi blanda upp hini bæði sløgini – alt eftir, hvat skipini vilja hava, sigur hann. Uttan at fara út í smálutir, sigur dagligi leiðarin, at hásvávul er loyvdur at brenna allastaðni [...] tungolju, bunkrar á Sundi, og Norrøna man fyri tað mesta bunkra uttanlands, sigur Snorri Jøkladal. Hann leggur aftrat, at flestu av teimum stóru nýggjaru føroysku skipunum eru bygd til tungolju, meðan nøkur
