rúmar eisini kórsatsir frá renaissansuni og enntá okkara egna »Einki er sum summarkvøld við strendur« sungin á íslendskum! Kirkjukór Akraness er eitt blandað kór við 40 sangarum. Í Íslandi tekur kórið lut í
savnandi elementið Eg vil mínum Harra prísa (Gomul donsk Mariuvísa, Hans Thomissøn, 1569. J. Dahl týddi. Sungin við gomlum før. sálmalagi) We got to Sing Á náði, sum ei sleppir mær (George Matheson, skoti. V. [...] inn í tann grundleggjandi trí- til seksræddaða sangin. Unisonbrotini eru eisini so reint og vakurt sungin. SALT fer at taka fløgu upp í nærmastu døgum, so tað verður spennandi at hoyra tað nýggja og møguliga
komin saman á sandinum. Jógvan Zachariasen, leiðari í samkomuni, segði nøkur orð, ein sangur bleiv sungin, og síðan fór dópurin fram. Tað vóru havnardreingirnir Ari av Rana, 17 ár, og Napoleon Smith, 16
Klaksvík var orðstýrari. Fuglafjarðar hornorkestur spældi. Endað varð við tjóðsanginum, sum varð sungin á tamb. Mannfólkini stóðu við húgvuni í hondini, og konufólkini við húgvuni á høvdinum. Akkurát sum
ímóti og legði til bryggju. Síðan sang kórið, Gøta/Leirvík, nakrar sangir. Felagssangur varð eisini sungin, og lagt varð fyri við sanginum, "Eg minnist úr gomlum søgum?" Ein sera hugnalig og hátíðarlig byrjan
Eftir prædikuna bleiv hesin sami sálmur hjá Linu Sandell: "Bert ein dag, eitt bil í senn eg fái" sungin við fullsettari dómkirkju. Trúgvi at øll tey mongu, sum vóru samlaði hendan dagin í dómkirkjuni,
framføra okkurt skemt, dámar skótun eisini væl. Síðani verður kvøldið endað við andakt og skótabønin sungin. Vit KFUM og KFUK skótar leggja eisini dent á, at vit eru við í einum kristinum felagsskapi, soleiðis
Johan Heinesen. Tað stóra kórið fer m.a. at syngja svenska sangin "Så ljuder nu", sum javnan varð sungin sum endasangur á konsertum, tá Toftakórið segði farvæl, m.a. tá tey í gamlum døgum høvdu verið á
kirkjukórinum. Tey sungu tvey løg. So kom kirkjukórið við trimum løgum. Hetta vóru øll væl kend og nógv sungin løg. Síðani kom eitt nýtt gentukór frá Tofta skúla. Tær sungu Skvatlar mutlar, Mítt síðsta tjaldur
sorgina og saknin nakað lættari at bera. Vakri sálmurin »Slættasti sjógvur og brattastu bylgjur« varð sungin í kirkjuni til jarðarferðina hjá báðum abbunum, og hann hóskaði væl til báðar, sum høvdu havt sjógvin [...] fyrimyndir, sum vit bert hava góð minnir um frá okkara barnaárum. Við orðunum í einum øðrum sálma sum sungin var til jarðarferðina hjá báðum abbunum fara vit at lýsa frið yvir minni um abbar okkara. "Tú fylgdi