Global í Føroyum, endaði tað jú í eini katastrofu, eini búskaparligari ruin, sum hevur havt síni spor heilt frá 8o-árunum og fram til nútíðina, har seinastu lagdirnar eru frítiknar fyri skuld (ein heilt
síðani hann í 1988 aftur kom til Føroya eftir drúgt lestrar- og arbeiðsuppihald í Danmark, sett síni spor við granskingarúrslitum, sum hava vunnið honum altjóða viðurkenning, og verður hann í hesum døgum
genialt: ""heima" er so hjartaligt eitt orð, heima er tó altíð best at vera, hvar á foldum falla míni spor, heimið eg í huga tó vil bera". Sangurin Varmakelda eftir Hans Andrias Djurhuus og Jógvan á Lakjuni
ljóð, hann er eitt ósætt undur, sum ber ófrið í várt blóð. Andin upp úr sjónum, tá ið flóðin legst um Spor, ber flóð í mannahugar, so vit finna ikki orð. Tá bragda góðrarmegir við fjørufuglavass, tá yngist
eftir við Acorn. Tyngstu spor Tá Apolonia Klein á Tarafløtti fór til gravar segði Jóhan Kallsoy, sum var lærari við Gjógv um hetta mundið, nøkur orð á kórsgáttini. “Tyngstu spor, eg nakrantíð havi stigið
í nánd, so hann ikki kemur heilt illa fyri í einum krampaherðindi. Men eisini í heiminum síggjast spor av krampunum. Møblar, ting, rútar og annað í húsinum brotna javnan, tí hann dettur á tað ella tekur
ánaði beinanvegin, at her vóru vánalig ørindini. Per segði seinni, at hetta vóru hansara tyngstu spor í lívinum. Tað var ikki lætt tá í tíðini hjá eini einkju undir hesum umstøðum. Sigga var ov ung
komin at enda. Eitt heilt ótrúligt og ræðuligt upplivilsi. Eitt av teimum upplivilsunum, sum seta spor og fáa ein til at hugsa. Okkara fryntliga frásøgukvinna, sum upprunaliga skuldi greiða frá á
Kúrberg sum Ársins føroying 2019 stóð, at: - Martin tekur sær av teimum, sum eru komin á eitt skeivt spor, sum samfelagið átti at hjálpt, men ikki hjálpir. Martin ofrar sítt lív fyri hesum bólkinum og hevur
datt hann sjálvur útí og hevði sera trupult við at koma upp úr aftur. Tað kom at seta síni beisku spor. Kári var 8 ár eldri enn eg, so hann var altíð aðrastaðni enn eg í skúlaheiminum. Eg havi tí ikki
