felag við mongum spennandi tiltøkum, ið drógu ungfólk, serliga konufólk, úr Havnini til sín. Mong ung í Havn høvdu einki stað at koma saman. Tey ungu í havn høvdu ikki somu møguleikar, sum teir í Mjørkadali
var, hvussu Almanna- og heilsumálastýrið og Undirvísingar- og mentamálastýrið samstarva um børn og ung, sum hava serligan tørv og sum bæði stýrini varða av í felag. Ein annar spurningur er, hvørji tilboð
egnar yrkingar fyri pensjónistunum og spældu tónleik, ið hoyrir ungdóminum til. Síðani fóru gomul og ung í bólkar, har tey ungu greiddu teimum gomlu frá teirra gerandisdegi, og tey gomlu greiddu frá, hvussu
kann koyra víðari. Eisini hevur onkur lesari funnist at, at vit hava skrivað ov lítið um, hvat onnur ung takast við. Í eini roynd at bøta um hetta, hava vit prátað við ein ungan listamann, sum umframt at
dans fyri teimu ungu. Jan sigur annars, at onkuntíð hevur onkur av gestunum gramt seg um, at ov nógv ung fólk eru inni í hølunum, men til hetta er bara at siga, at ert tú yvir 18 ár, so er møguleiki fyri
Endamálið við átakinum er at fáa øll børn og ung at bera endurskin, so tey síggjast betur í ferðsluni, nú vit rættuliga eru komin inn í myrku tíðina. Átakið er gjørt í samráð við Ferðslutrygd, sum tekur
10. flokk í summar og starvsvenjingina í 10. flokki fekk hon í SvF. Í hesum umfari er tað ígjøgnum Ung í arbeiði, at Kristina er komin í Sjónvarp Føroya at arbeiða. Og hon hevur rættiliga fingið blóð á
við til at gera lívið betri og ríkari. Teir bólkarnir, sum verða nevndir serliga, er arbeiði millum ung, innflytarar, støk foreldur, gomul og sjúk. Millum tey sum hava fingið heiðurslønina finna vit fleiri
út á 99 ára føðingardegi Jørgen-Frantz Jacobsens, sum var 29. nov. Elsta essayið er frá 1922, "En ung færing på Frankrigsfærd". Tað er eitt bræv til William Heinesen. Yngsta essayið er skrivað í 1936,
vera enn meira stuttligt at lesa um onnur ung í Føroyum. Hvat tey gera, hvørja hugsan tey hava um ymisk samfelagslig mál o.s.fr. T.d. kundi tit gjørt samrøður við ung úti á lítlu bygdunum, hvat tey gera í
