kringur í so máta, at hann fylgdi væl við, hvussu fiskurin gekk. Fyrru tíðina varð hildið at vera best har suðuri og sum frá leið varð so farið norður eftir við fiskinum, sum hann flutti seg. Eg minnist [...] grindin spjatt seg eitt sindur or­sakað av skotunum. Vit fingu tá skutlað ein hval og sleipaðu hann at borði. Hann bleiv so taklaður inn á dekkið. Vit fingu tilsamans tríggjar hvalir, so vit vóru væl forsýnaðir [...] Lars Larsen, Lars í Gjørðum. Hann átti skipið saman við teimum á Løghamri. Lars var ein ógvuliga álvarsamur maður. Tað eru fáir, sum hava ført sama skip so mong ár, sum hann. Vit fóru avstað um hálvan mars

sjálvandi foreldrini. Kanska kundi tað hjálpa, um hann sá Áslu. Tað var júst tað sum hendi. Fyrst hann sá hana, byrjaði hann at rakna við, og tað var skjótt, at hann var komin fullkomiliga fyri seg. Tey giftust [...] aftur. Eina­ferð kemur hann aftur ein mán­aða í september/oktober 1943, men tá sleppur hann ikki longur enn í Vágar, sum var høvuðs­støð­in hjá bretsku hermonnunum, og har skuldi hann vera. Stan slapp ikki [...] heim aftur. Ein dagin hoyra foreldrini hjá honum í danska útvarpinum, at hann var deyður við Leningrad. Tá var tað hent, at hann hevði verið lokkaður upp í Frikorps Dan­mark, sum var eitt danskt her­lið

postin út í Kvívík. Hallstein hevur ilt í tjúkkanum. Hann varð raktur av tægrasliti herfyri, og tí koyrir hann millum býlingarnar í Kvívík. Annars plagdi hann at ganga sum mest. Fyrsta húskið, sum fær post hendan [...] venjing, sigur Eli Hentze. Hann roknar við, at tað verður tað, sum teir plaga at rópa dagsformurin, ið fer at gera av, hvar stigini skulu fara. Eingin B71 maður er skaddur. Hans Jørgin Djurhuus og Jógvan [...] einsamøllum konum. Tey nítjan árini, Hallstein hevur gingið við posti hevur hann verið í hornatøkum við mangan hundin. Men hitt hevur hann enn til góða. - Einaferð kom eg av óvart fram á nøkur konufólk, sum lógu

Eg segði, at eg hevði nakað ógvuliga alvorligt at tosa við hann um. Hann svaraði ?Nå? og so var tøgn eina løtu í telefonini. So spurdi hann: ?Hevur tað nakað við míni skip at gera?? Eg svaraði: ?Ja? og [...] munandi. Her møtti hon manninum í lívinum. Hann er norð?maður og eitur Erik Tørju?sen. Hann er 34 ára gamal og er ein sannur globe?trottari, ella ferðagarpur. Hann er útbúgvin lærari, men hevur ferðast kring [...] ára gamli sonur mín Fríi, sum er á vitjan í Singapore, er við umborð. Hann dámar væl skipið, men sigur bart út við skiparan, at hann als ikki kundi hugsað sær at siglt við. Siglt alt lívið Og nú flyta vit

gjørdi skjótt av, tá hann skoraði tvey mál. Báðu ferðirnar sneiddi hann tveir mótstøðumenn av sær. Lusio var aftur hesa ferð á miðvøllinum í vinstru á næstbesta B68 liðnum, hann tóktist trívast væl og [...] málunum. Tá Bogi Øster eftir tólv minuttir setti hol á, megnaði hann av baklinjuni at fáa bóltin millum beinini á málverjanum, og tá hann eftir 28 minuttir økti, var tað við lítið kraftarmiklum skoti úr [...] Jan Jacobsen kom inn á GÍ liðið beinanvegin eftir steðgin, og hann gjørdi nógv um seg. Seinna umfarið var tríggjar minuttir gamalt, tá hann við góðum langskoti minkaði um munin, Gunnar Nielsen økti eftir

álvara. Men hann leggur samstundis áherðslu á, at tað er ikki løgi, at lærarar brenna út í fólkaskúlanum, tá millum lítið og einki livir upp til vøkru orðini í lógini. Og í tí viðfangi nevndir hann nøkur øki [...] at nú má Jógvan á Lakjuni sleppa framat at seta fólkaskúlan á ovastu rók. Hann skal taka alla ábyrgdina av skúlanum og hann kemur eisini at taka nakrar avgerðir, sum verða illa lýddar, eitt nú úti í [...] á ovastu rók. Hetta er fremsta niðurstøðan hjá Magnusi Tausen, nú vikuskiftið er farið framvið, og hann hevur haft tíð til umhugsa vána úrslitið av Pisa-undankanningini. Ikki finna syndabukkar Magnus Lærarar

er so føroyskur, sum hann kann vera. Ein og hvør, ið dugir at siga eina søgu, hevur júst somu evnini sum ein góður rithøvundur. Hann roynir seg vara ikki við penninum, men tað hann sigur frá er eisini [...] flyta til Amerika. Men Tomás flutti ikki. Hann varð verandi heima og livdi av tí jørðin gav, av veiðu og av útróðri. Tá hann var komin í miðjan aldur, lærdi hann seg at lesa og skriva á móðirmálinum, á gæliskum [...] fátækum útróðrarmanni kundu hava áhuga hjá nøkrum, men tann fremmandi sannførdi hann, og tá hesin var farin av aftur oynni, sendi hann regluliga 14. hvønn dag ein pakka við penni, blekki og pappíri. Tey næstu

á bakborð frammanundan. Í tí løtu hann fell yvir, kom hann so langt, at sjógvurin sleikti upp eftir lúkukørmunum. Tá mundi hann hella eini 40?45 stig. Skrædlið, hann hevði fingið í ísinum fyrr um morgunin [...] Í seks tímar lá hann við fullari ferð fram og helt skipinum á landi, meðan maskinmeistarin var í lastini og sveisaði holið aftur. Tá hann var liðugur, og ódn var í brimi, setti hann fulla ferð á bakk [...] sigur, at hann í ódnarveðrinum noyddist at seta skipið á land, so tað ikki sakk, eftir at tað hevði fingið ein leka í bakborð. Ringt var at fáa skipið at standa, tí berg var fyri, men tá ið hann royndi aðru

fortaptu við at lata okkum doypa fyri tey. Hann vísir bara á at nøkur gera tað. Nú vita vit eisini at ein og hvør skal sjálvur taka avleiðingarnar fyri tað sum hann hevur valt. (Rom. 14, 12). Men Paulus hugsaði [...] grundir, um umstøðurnar gjørdu tað, ella um hann prædikaði ein ævigan sannleika. Jødiskir menn vóru umskornir, tað vita vit. Paulus talaði Pætur til rættis, tí hann ikki tørdi at siga bart út, at heidnir menn [...] sum gjørdist kristnir, ikki høvdu fyri neyðini at lata seg umskera. Hann segði hart og týðiliga at hetta gamla, jødiska var avtikið; hann hevði tikið ta evangelisku læruna væl og virðiliga til sín. Og tó

Digter Sophus Schandorph, døde Nytaars­dag. Han har længe ligget syg, og han sagde selv, at han ikke kom paa Benene igen. Han bliver vist uhyre meget savnet, da han var en af de mest populære Digtere i Danmark [...] Haugen, og da han kom gaaende forbi Sørvágsvatn, saa han en brændende By og i Gaderne en masse Mennesker, som løb frem og tilbage. Han blev syg og var ved at dø af skræk over dette Syn, da han troede, at [...] ____________________________ Hans Andrias og Áarstova Her skal endurgevast nakað av tí, sum Petur Alberg skrivar í 1923 um vinmannin Hans Andrias Djur­huus, og tíðin, hann lýsir, er nakað tann sama sum