Góði abbun. Tað er sera tungt og óveruligt, at tú ikki ert millum okkum longur. Tú vart altíð so glaður og góður við øll, og tú var glaður fyri lívið. Tú segði ongantíð eitt negativt orð um nakran. Tá
Sjálvt um tað longu er gingið eitt sindur av tíð, síðan tú fórt, so er tað ikki heilt gingið upp fyri okkum øllum enn. Tað følist so óveruligt at tú ikki er til staðar. Nú vit koma til Eiðis, følist t
Eg havi kent Rúna, síðani hann var smádrongur. Eg kendi Rúna sum ein stillan og smædnan drong, men altíð við einum smíli, tá tú møtti honum, ella vart saman við honum. Eg hevði tað gleði, at arbeiða s
Góði Per. Ikki hevði eg væntað, at eg skuldi skriva minningarorð um teg. Ein mann í bestu árum. Tað kennist ikki rætt. Eg eri meira enn fjórðingsøld eldri enn tú. Tað átti at verið øvugt. Tú hevur dri
Góði Margar, tungt er at sita her og skula skriva nøkur orð um teg. Tað kennist so óveruligt, at tú ikki er millum okkum longur. Dugi ikki rættiliga at skilja tað, at eg ongantíð aftur skal uppliva tí
Góði Kristin Tíbetur vita vit onki um, nær okkara síðsti dagur her á fold er komin. Eiheldur er tað tað, vit ganga og hugsa um. Sjálvandi var tað heldur ikki hetta, eg hugsaði um, hin 8. apríl, tá tú
Eg má byrja við orðunum, sum pápi tín yrkti: Frá fyrstu stund, tú ljósið sá, tú birti ljós í lon; í eygum tínum lýsti tá ein Himmalglæma von. Mín elskaði sonur! Eg helt, at hjarta mítt steðgaði, tá eg
Mangt prátið høvdu vit tvørtur um garðin, tá tú var á snórinum og eg í túninum, ella tá eg møtti tær, altíð so smílandi onkustaðni í býnum. Manga góða løtu sótu eg og Pól Jóhan og eisini Sigrid í tykk
Í farnu viku kom ein vinarumbøn inn á Facebook vangan frá mínum lærara og mentori Jóhan Mortensen. Eg sendi eina heilsan í innbakka; vónaði, at hann hevði tað gott. Fríggjadagin, lítla viku seinni, ge
Góði besti Jákup Andrias. Nú er umleið hálvt ár síðani tú fórt hesi fold frá. Tú vart borin í heim í Kalbak har foreldur okkara búðu á ungum árum inntil umleið 43. Síðani búðu tit hjá ommu okkara
