Hetta var sjálvandi óheppið. Men hetta fær okkum í Miðlahúsinum at hugsa um eina næstan 30 ára gamla søgu her úr húsinum við júst sama høvuðspersóni.
Tað var Ingálvur av Reyni, listamaður, sum hevði sent inn andlátslýsing í sambandi, at mamma hansara, var deyð.
Blaðmaðurin vildi spæla setikonuni á Sosialinum eitt puss og skoytti til stuttleika upp í endan á heilsanini, at »...fór heim til Harran - eftir Sanatoriivegnum...«.
Hví eftir Sanatoriivegnum er framvegis, vita vit ikki, men hetta varð ikki uppdagað, fyrr enn blaðið varð prentað, og tá var ov seint. Boð vórðu send í eystur og vestur eftir fólki við týssj at strika yvir orðini »...eftir Sanatoriivegnum...« í hvørjum einasta blað - og óhepni skemtarin fekk uppgávuna at ringja til Ingálv av Reyni at biðja um umbering.
Sum tað edilga menniskja, sum Ingálvur var, so tók hann hetta við einum smíli – og í Miðlahúsinum smílast fólk enn eftir hesi søguni.
