eg meldaði meg inn í pensjonistafelagið Hugna í Klaksvík. Eg haldi, at Alma hevði skálkin bak oyra beinan vegin, hon sá meg. Tí soleiðis er hon. Tonkir skjótt. Eg var yngri enn tær, sum gingu har tá, og
takkar við tí leikaratilfari, sum frammanundan er í felagnum, sigur formaðurin í Stjørnuni: - Vit fara beinan vegin at leita eftir nýggjum spælara, og tað verður leitað uttanlands, sigur Kristoffur Ragnarsson
tí fulla stórseglinum gjørdi tað ómøguligt hjá skipinum at reisa seg. Teir hugsaðu, at skipið sakk beinan vegin. Men tá ið teir merktu, at tað varð flótandi, gav skiparin boð at oysa. Men tað var ikki so
um Funningsmúlan, kom ein trolari framvið teir. Teir veittraðu eftir honum at fáa sleip, og tann beinan vildi trolarin geva teimum. Eg havi hoyrt, at skiparin bað menninar koma uppá dekkið, meðan báturin
byrjan av varð tú góður við tey og hvørja ferð vit komu inn á gólvið, og tey ikki vóru við, so varð beinan vegin spurt, hvar tey vóru, hvussu tey høvdu tað og nær tey komu aftur á vitjan. Og tann kærleiki
hildið heldur óskipað, og tí varð ein nevnd sett at taka sær av nýggjárshaldinum. Nakað serstakt Beinan vegin, eftir at nýggjársnevndin var skipað, gjørdist nýggjárshaldið í Vági nakað serstakt. So serstakt
Fótaði sær aftur Kommunan keypti Hornagarð, so kundi man søkja um eitt traðarstykki. Tað gjørdi eg so beinanvegin. Tað var her úti undir Gráasteini. Treytin í sáttmálanum var, at man skuldi dyrka fjórðingin
reint hattrikk, tá ið hann vendi 0-1, sum afturkomni miðverjin Dmitrije Jankovic var so óheppin beinanvegin at geva ÍF, til 3-1. Í øllum førunum stýrdi Sorin, sum hesa ferð var ytstur á miðvøllinum [...] dagsins maður, og tað var eisini hugaligt, at Jóan Símun Edmundsson varð skiftur inn. Tað merkist beinanvegin, tí hann er so góður at spæla framá, og tað var eisini gott, at hann skoraði eitt mál. Koma
ein bil við fólki í, sum er farin á sjógv. Á politistøðini í Havn verður upplýst, at ringt verður beinan vegin til brandstøðina, tí teir hava útgerð og froskmenn. Hetta merkir altso, at hóast sløkkiliðið
sandoyingar krav uppá, at landsstýrið - og um neyðugt løgtingið taka máttmikla fakfelagið í álvara og beinan vegin bera soleiðis í bandi, at strandsfaraskipini í neyðugan mun verða mannað við tænastumonnum
