munandi lættari uppgávur, og tí eru fortreytirnar hjá okkum og VÍF ikki eins til týdningarmikla dystin annan leygardag. Óneyðugar broytingar Spurdur, hvørt Kyndil í verandi støðu hevur nakran møguleika at broyta

mongu sum undan okkum eru farin í trúnni á Jesus sum frelsara sín; hetta eru tey, sum á ein ella annan hátt hoyrdu Guds kall, og sum valdu at liva lívið saman við Jesusi her á fold, og sum nú eru heima

listina og tað einstaka menniskjað. Tey, ið skriva boðskapin ár undan ári, eru fólk, ið á ein ella annan hátt hava gjørt vart við seg á sjónleikapallinum. Í ár hevur Victor Hugo Rascón-Banda, leikritahøvundur

manninum, var, at hann dagin fyri hendingina við hóttanunum móti løgregluni skuldi havt hótt ein annan mann, ið hann búði saman við, eftir lívinum við knívi. Hesum noktaði maðurin seg sekan í, og í rættinum

serliga tá talan er um provokatión, greiðir Páll Oddur Rubeksen frá. Hann heldur fram, at á ein ella annan løgnan hátt, so letur tað ikki til, at tað syrgiliga rørir við fólk á sama hátt, sum ein tekstur,

Jespersen, sum staddur áraka brotsteigarmarkið sendir bóltin flatt eftir jørð í netið dygst úti við annan stólpan, og so vóru havnarmenninir aftur á odda. Komu fyri seg aftur EB/Streymur gav ikki skarvin

innviklað sum summi royna at gera tað til. Leggur tú eina krónu í ein pengakassa, og tvær krónur í ein annan pengakassa, so kanst tú taka eina krónu úr kassanum, sum tú legði eina krónu í, og tvær krónur úr

sínar um burturferð sína, sigur hann við teir: »Og eg skal biðja Faðirin, og hann skal geva tykkum annan talsmann, fyri at hann skal verða hjá tykkum allar ævir, sannleikans anda, sum heimurin ikki kann

og psykiatri. Og tað er skeivt, at so er, tí hetta er ikki øðrvísi enn at gerast sjúkur á einhvønn annan hátt. Brýtur tú eitt bein ella missir eitt nýra, verður tosað um tað sum eitthvørt annað forkølilsi

eina antidescriminationslóv. Tað vil siga, at reint politisk/juridisk, kunnu vit ikki sikra hvønn annan, um partnari doyr, uppá sama máta sum hinskynd. Ikki uttan so, at testamenti skal gerast, og vit gjalda