Úr Sjóvar kommunu verður sagt, at ein ørgrynna av uppruna føroyskum plantum, njóta gott av, at seyðurin ikki sleppur at halda teimun niðri innangarðs. Hesar plantur eru av álvara komnar fyri seg, og nørast og mennast skjótt, væl dustaðar av øllum teimum mongu humlunum og býflugunum, ið eru øktar nógv í tali, tey seinastu árini.
Royndarverkætlan
Eitt av økjum, sum kommunan plagar at sláa, er við gamla hondbóltsvøllin og niðan ímóti Bygdahúsinum. Hetta lendið er sera fjølbroytt, við vallaðum bøi, mýrulendi, gróti og hagalendi. Og ein partur av tí gamla laðaða bøgarðinum er í økinum.
Hetta lendið er veruliga fjølbroytt, tá ið talan er um føroyskan upprunavøkstur, og kommunan hevur, saman við serkønum fólki, gjøgnumgingið økið. Kommunan fer undir eina royndarverkætlan í ár. Upprunaliga var ætlanin, at sláa lendið niður seinast í mai, men verkfallið á arbeiðsmarknaðinum, ið var frá 13. mai til 9. juni gjørdi, at byrjanin til hesa verkætlan ikki bleiv soleiðis sum vit ætlaðu.
Tá ið komið var út í juni var nógvur føroyskur upprunavøkstur byrjaður at koma fyri seg, hetta helst av tí avbera góða og gróðrarríka várinum í ár, og tí valdu kommunan ikki at sláa alt, tí nú var ov seint. Kommunan gjørdi av, at sláa nøkur økir við varsemi, meðan onnur øki skuldu fáa frið, soleiðis at skaðin gjørdist sum minst møguligur á tann vøkstur, ið kommunan ynsktu skuldi koma fram.
Tað fer óivað at síggja eitt sindur óskipað og óruddiligt út í ár, men kommunan vónar at hetta fer tað at stuðla uppundir upprunaligu ætlanina, ið er at fáa upprunavøksturin enn meira fram tey næstu árini.
Tá ið september mánaði er um at sleppa takinum fer kommunan at sláa alt lendið, tí tá eru planturnar lidnar at blóma fyri í ár, og fara í vetrarhvíld.
Tey næstu árini er ætlanin at gera meira burtur, við smáum gøtum inn á økið, at seta benkur og skeltir upp.
Økið liggur tætt við barnagarðin, kommunan vónar, at bæði børn og vaksin fara at nýta økið nógv, soleiðis at tey kunnu síggja og fáa eina vitan um tað tilfeingið, ið tann føroyska náttúra er og læra at virða planturnar og vøksturin har hann stendur, og lata hann fáa frið at mennast og nørast.
